به نام نامی مااادر

[sahar1]

امـروز با شـاخه گلـی سـرخ و دستانی لـرزان به دیدارت می آیـمایـن اشکـهای مـن از سـردلتنـگی اسـت !دلتنـگی برای بوسـه زدن بر دستـهای مـهربانـتکاش بـودی ...!امـروز دلـم آتـش گـرفت و دوبـاره جـای خالـیت را حـس کـردممیـدانـم جـای تـو خـوب اسـت ...و فرشـته هـای آسـمان امـروز را بـرایـت جشـن مـیگیـرنـدآخـر میـدانـم کـه بهـشت زیـر پـای توسـت ...کاش فقـط امـروز نگـاهت را داشـتم ...!

خـدایـا کاش فقـط یـکبـار دیگـر آغوشش را داشـتم ...

[sahar1]

مرحوم حاج اسماعیل دولابی می فرمود:مادرت را ببوس،پایش را ببوس،تا به گریه بیافتد،وقتی گریه افتاد،خودت هم به گریه می افتی،آن وقت کارت روی غلتک می افتد و همه درهایی را که به روی خود بسته ای،خدا باز می کند.این که فرمود بهشت زیر پای مادر است یعنی تواضع کن.نکند حق انها را تضییع کنی که راهت بسته می شود،اگر زنده اند یا مرده،هر طور که می توانی انها را از خودت راضی کن.مادرتان را ببوسید،به پای او بوسه بزنید.وقتی دل انها ازشما راضی و شاد شود،از ته دل دعایتان می کند و این در سیر شما بسیار مؤثر است.