گل خشكيده

[!!yalda!!]

بر نگه سرد من به گرمي خورشيدمي نگرد هر زمان دو چشم سياهتتشنه ي اين چشمه ام، چه سود، خدا راشبنم جان مرا نه تاب نگاهت جز گل خشكيده اي و برق نگاهياز تو در اين گوشه يادگار ندارمزان شب غمگين كه از كنار تو رفتميك نفس از دست غم قرار ندارم اي گل زيبا، بهاي هستي من بودگر گل خشكيده اي ز كوي تو بردمگوشه ي تنها، چه اشك ها كه فشاندموان گل خشكيده را به سينه فشردم آن گل خشكيده، شرح حال دلم بوداز دل پر درد خويش با تو چه گويم؟جز به تو، از سوز عشق با كه بنالمجز ز تو، درمان درد، از كه بجويم؟من، دگر آن نيستم، به خويش مخوانممن گل خشكيده ام، به هيچ نيرزمعشق فريبم دهد كه مهر ببندممرگ نهيبم زند كه عشق نورزم پاي اميد دلم اگر چه شكسته استدست تمناي جان هميشه دراز استhttp://ts1.mm.bing.net/th?&id=JN.PVqfaK%2b0Ual3rL7Vht869A&w=300&h=300&c=0&pid=1.9&rs=0&p=0تا نفسي مي كشم ز سينه ي پر دردچشم خدا بين من به روي تو باز است