شب ها كه مي سوخت

[!!yalda!!]

شب ها كه دريا، مي كوفت سر رابر سنگ ساحل، چون سوگواران؛***شب ها كه مي خواند، آن مرغ دلتنگ،تنهاتر از ماه، بر شاخساران؛***شب ها كه مي ريخت، خون شقايق،از خنجر ماه، بر سبزه زاران؛***شب ها كه مي سوخت، چون اخگر سرخدر پاي آتش، دل هاي ياران؛***شب ها كه بوديم، در غربت دشتبوي سحر را، چشم انتظاران؛***http://ts1.mm.bing.net/th?&id=JN.yu1di894JsnCS0SGhKYtgQ&w=300&h=300&c=0&pid=1.9&rs=0&p=0http://ts1.mm.bing.net/th?&id=JN.hX3JCmiuwWcZK7UO47BOdw&w=300&h=300&c=0&pid=1.9&rs=0&p=0شب ها كه غمناك، با آتش دل،ره مي سپرديم، در زير باران؛غمگين تر از ما، هرگز نمي ديدچشم ستاره، در روزگاران !***اي صبح روشن ! چشم و دل منروي خوشت را آئينه داران !