شب ها که دریا

[!!yalda!!]

شب ها كه دريا، مي كوفت سر رابر سنگ ساحل، چون سوگواران؛***شب ها كه مي خواند، آن مرغ دلتنگ،تنهاتر از ماه، بر شاخساران؛***شب ها كه مي ريخت، خون شقايق،از خنجر ماه، بر سبزه زاران؛***شب ها كه مي سوخت، چون اخگر سرخدر پاي آتش، دل هاي ياران؛***شب ها كه بوديم، در غربت دشتبوي سحر را، چشم انتظاران؛***شب ها كه غمناك، با آتش دل،ره مي سپرديم، در زير باران؛غمگين تر از ما، هرگز نمي ديدچشم ستاره، در روزگاران !***اي صبح روشن ! چشم و دل منروي خوشت را آئينه داران !بازآ كه پر كرد، چون خنده توhttp://s3.picofile.com/file/7374137204/%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%873.jpg
آفاق شب را، بانگ سواران !