!!yalda!!
07-05-2016, 06:56 AM
عباس کیارستمی درگذشت + عکس
http://www.rokna.ir/Uploads/Picture/43e3832ab8d94648aa0cbed9b9cd0485.jpgرکنا: عباس کیارستمی فیلمساز مشهور و بینالمللی سینمای ایران بعد از حدود 4 ماه بیماری سرانجام بعد از عصر امروز در 76 سالگی و در یکی از بیمارستانهای پاریس درگذشت. رسانهها از وضعیت جسمانی طبیعی او خبر داده بودند اما در ساعات پایانی در پی سکته قلبی به «خانه دوست» رسید.
در این چندماهه مدام خبر از حال بدش میرسید و دل خوش کرده بودیم به دعای خیر کسانی که از ته دل آرزوی بهبودش را داشتند.
همین چندروز گذشته در پردیس سینمایی چارسو برای او تولد
76 سالگیاش را گرفتند و دوستان نزدیکش میگفتند حالش بهتر است و حتی برای گردش به لواسان رفته و قند در دلمان آب میشد که بزودی برمیگردد و باز با سینمایش جادویمان میکند و از هفت اقلیم گذرمان میدهد و میبردمان تا اوج لذت و هزارسال هم باز کم است تا بفهمیم بهشت از مسیر او میگذرد و او این میانبرها را از کجا پیدا میکند تا به خود ببالیم که هموطن و همزبان اوییم.
اما این خبر ناگهانی از اوج به زمین میکوبدمان و در این تاریکی کورمال کورمال دنبال خانه دوست میگردیم،
بی فانوس، بی راهبر. کیارستمی رفت، ناگهانی رفت، رفت و با رفتنش نه تنها ایران و هنرش را داغدار کرد،دنیا را هم در بهت و حیرت گذاشت. کیارستمی را باد با خود برد به زیر درختان زیتون و مسافر ابدیاش کرد. حالا میفهمم لعنت به جادهها اگر معنیشان جدایی است..
کیارستمی در کارنامه فیلمسازیاش ساخت فیلمهای کوتاه «نان و کوچه»، «زنگ تفریح»، «تجربه»، «دو راه حل برای یک مساله» و .. و فیلمهای بلند «گزارش» ۱۳۵۶، «اولیها» ۱۳۶۲، «خانهی دوست کجاست؟» ۱۳۶۵، «مشق شب» ۱۳۶۶، «کلوزآپ، نمای نزدیک» ۱۳۶۸، «زندگی و دیگر هیچ» ۱۳۷۰، «زیر درختان زیتون» ۱۳۷۳، «طعم گیلاس» ۱۳۷۶، «باد ما را خواهد برد» ۱۳۷۷، «ABC آفریقا» ۱۳۷۹ را دارد.
«عباس کیارستمی» درخشانترین هنرمند چند دهه اخیر هنر ایران است. او افتخارات بزرگی چون تنها نخل طلای سینمای ایران را برای «طعم گیلاس» در کارنامه پرفروغش دارد و شاید بتوان گفت سینمای ایران دیگر هرگز چنین ستاره درخشانی را در آسمان خود نبیند.
کیارستمی در اسفند 94 به دلیل مشکلات گوارشی به بیمارستان منتقل شد و در نوروز 95 حال وی وخیم اعلام شد. در این چندماه وی چندبار به بیمارستان رفت و تحت مراقبت قرار گرفت و در نهایت تصمیم بر این شد که درمان وی خارج از ایران و در فرانسه پی گرفته شود. پیکر این هنرمند ابدی برای تشییع جنازه به ایران منتقل خواهد شد.
کیارستمی گفته بود: اگر درختی را که ریشه در خاک دارد از جایی به جای دیگر ببرید، آن درخت دیگر میوه نمیدهد و اگر بدهد آن میوه دیگر
به خوبی میوهای که در سرزمین مادری اش میتواند بدهد نیست. این یک قانون طبیعت است. فکر میکنم اگر سرزمینم را رها کرده بودم درست مانند این درخت شده بودم.
http://www.rokna.ir/Uploads/Picture/43e3832ab8d94648aa0cbed9b9cd0485.jpgرکنا: عباس کیارستمی فیلمساز مشهور و بینالمللی سینمای ایران بعد از حدود 4 ماه بیماری سرانجام بعد از عصر امروز در 76 سالگی و در یکی از بیمارستانهای پاریس درگذشت. رسانهها از وضعیت جسمانی طبیعی او خبر داده بودند اما در ساعات پایانی در پی سکته قلبی به «خانه دوست» رسید.
در این چندماهه مدام خبر از حال بدش میرسید و دل خوش کرده بودیم به دعای خیر کسانی که از ته دل آرزوی بهبودش را داشتند.
همین چندروز گذشته در پردیس سینمایی چارسو برای او تولد
76 سالگیاش را گرفتند و دوستان نزدیکش میگفتند حالش بهتر است و حتی برای گردش به لواسان رفته و قند در دلمان آب میشد که بزودی برمیگردد و باز با سینمایش جادویمان میکند و از هفت اقلیم گذرمان میدهد و میبردمان تا اوج لذت و هزارسال هم باز کم است تا بفهمیم بهشت از مسیر او میگذرد و او این میانبرها را از کجا پیدا میکند تا به خود ببالیم که هموطن و همزبان اوییم.
اما این خبر ناگهانی از اوج به زمین میکوبدمان و در این تاریکی کورمال کورمال دنبال خانه دوست میگردیم،
بی فانوس، بی راهبر. کیارستمی رفت، ناگهانی رفت، رفت و با رفتنش نه تنها ایران و هنرش را داغدار کرد،دنیا را هم در بهت و حیرت گذاشت. کیارستمی را باد با خود برد به زیر درختان زیتون و مسافر ابدیاش کرد. حالا میفهمم لعنت به جادهها اگر معنیشان جدایی است..
کیارستمی در کارنامه فیلمسازیاش ساخت فیلمهای کوتاه «نان و کوچه»، «زنگ تفریح»، «تجربه»، «دو راه حل برای یک مساله» و .. و فیلمهای بلند «گزارش» ۱۳۵۶، «اولیها» ۱۳۶۲، «خانهی دوست کجاست؟» ۱۳۶۵، «مشق شب» ۱۳۶۶، «کلوزآپ، نمای نزدیک» ۱۳۶۸، «زندگی و دیگر هیچ» ۱۳۷۰، «زیر درختان زیتون» ۱۳۷۳، «طعم گیلاس» ۱۳۷۶، «باد ما را خواهد برد» ۱۳۷۷، «ABC آفریقا» ۱۳۷۹ را دارد.
«عباس کیارستمی» درخشانترین هنرمند چند دهه اخیر هنر ایران است. او افتخارات بزرگی چون تنها نخل طلای سینمای ایران را برای «طعم گیلاس» در کارنامه پرفروغش دارد و شاید بتوان گفت سینمای ایران دیگر هرگز چنین ستاره درخشانی را در آسمان خود نبیند.
کیارستمی در اسفند 94 به دلیل مشکلات گوارشی به بیمارستان منتقل شد و در نوروز 95 حال وی وخیم اعلام شد. در این چندماه وی چندبار به بیمارستان رفت و تحت مراقبت قرار گرفت و در نهایت تصمیم بر این شد که درمان وی خارج از ایران و در فرانسه پی گرفته شود. پیکر این هنرمند ابدی برای تشییع جنازه به ایران منتقل خواهد شد.
کیارستمی گفته بود: اگر درختی را که ریشه در خاک دارد از جایی به جای دیگر ببرید، آن درخت دیگر میوه نمیدهد و اگر بدهد آن میوه دیگر
به خوبی میوهای که در سرزمین مادری اش میتواند بدهد نیست. این یک قانون طبیعت است. فکر میکنم اگر سرزمینم را رها کرده بودم درست مانند این درخت شده بودم.