!!!SHAHIN!!!
10-23-2016, 08:00 PM
عارفان ِ ما گفته اند آدمی برای اخلاقی شدن ، نیاز به یک همصحبت اخلاقی دارد . این بهترین روش است .
حافظ می گفت :
نخست موعظه پیر می فروش اینست
که از معاشر ناجنس احتراز کنید
یا این غزل زیبا :
سلامی چو بوی خوش آشنایی
بدان مردم دیده روشنایی
درودی چو نور ِ دل ِ پارسایان
بدان شمع خلوتگه پارسایی
تا آنجا که :
بیاموزمت کیمیای سعادت
ز همصحبت بد جدایی جدایی
باز همین حافظ در جای دیگری میگوید :
دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق
... حال از مولانا برای شما بخوانم
میگوید :
علم آموزی طریقش قولی است
حِرفَت آموزی طریقش فعلی است
می خواهید عالِم شوید باید پای سخن معلم بنشینید .
می خواهید یک مهارت حرفه ای یاد بگیرید باید دست به فعل و فعالیت ببرید :
فقر خواهی ، آن به صحبت قائم است
نه زبانت کار می آید نه دست
فقر یعنی تصوف و اخلاق صوفیانه .
صحبت یعنی مصاحبت .
یعنی با مصاحبت و معاشرت و کیمیای سعادت که رفیق است رفیق ، شما میتوانید یک انسان فضیلت مدار ِ اخلاقی بشوید . حقیقتا هیچ سرمایه ای بالاتر از این نیست .
کسانی که دروغ گفتن برای آنها راحت است رفیق های خوبی نیستند .
قبح دروغ گفتن را از چشم آدمی می اندازند .
کسانی که غیبت کردن و حرف زدن پشت سر مردم برای آنها راحت است دوستان خوبی نیستند .
کسانی که نسبت به امانت ، بی پروا هستند و وعهده می دهند و راحت خلف وعده می کنند ... اینها دوستان خوبی نیستند .
اینها قبح این کارها را از چشم شما می اندازند .
رفته رفته آدمی را در عمل به وظایف اخلاقی ، سست می کنند . و درست عکس آن :
کسانی که اهل تقوی و اهل شرم هستند ، آنها این شرم را به شما تزریق می کنند :
صحبت صالح ، ترا صالح کند
صحبت طالح ترا طالح کند
این را یادتان باشد . بسیار در انتخاب دوست ، بی رحم باشید . بسیار در انتخاب همصحبت ، دقیق و سخت گیر باشید . سرمایه زندگی شما خواهد بود . اگر میخواهید اخلاقی زندگی کنید آدمهای اخلاقی پیدا کنید .
حافظ می گفت :
نخست موعظه پیر می فروش اینست
که از معاشر ناجنس احتراز کنید
یا این غزل زیبا :
سلامی چو بوی خوش آشنایی
بدان مردم دیده روشنایی
درودی چو نور ِ دل ِ پارسایان
بدان شمع خلوتگه پارسایی
تا آنجا که :
بیاموزمت کیمیای سعادت
ز همصحبت بد جدایی جدایی
باز همین حافظ در جای دیگری میگوید :
دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق
... حال از مولانا برای شما بخوانم
میگوید :
علم آموزی طریقش قولی است
حِرفَت آموزی طریقش فعلی است
می خواهید عالِم شوید باید پای سخن معلم بنشینید .
می خواهید یک مهارت حرفه ای یاد بگیرید باید دست به فعل و فعالیت ببرید :
فقر خواهی ، آن به صحبت قائم است
نه زبانت کار می آید نه دست
فقر یعنی تصوف و اخلاق صوفیانه .
صحبت یعنی مصاحبت .
یعنی با مصاحبت و معاشرت و کیمیای سعادت که رفیق است رفیق ، شما میتوانید یک انسان فضیلت مدار ِ اخلاقی بشوید . حقیقتا هیچ سرمایه ای بالاتر از این نیست .
کسانی که دروغ گفتن برای آنها راحت است رفیق های خوبی نیستند .
قبح دروغ گفتن را از چشم آدمی می اندازند .
کسانی که غیبت کردن و حرف زدن پشت سر مردم برای آنها راحت است دوستان خوبی نیستند .
کسانی که نسبت به امانت ، بی پروا هستند و وعهده می دهند و راحت خلف وعده می کنند ... اینها دوستان خوبی نیستند .
اینها قبح این کارها را از چشم شما می اندازند .
رفته رفته آدمی را در عمل به وظایف اخلاقی ، سست می کنند . و درست عکس آن :
کسانی که اهل تقوی و اهل شرم هستند ، آنها این شرم را به شما تزریق می کنند :
صحبت صالح ، ترا صالح کند
صحبت طالح ترا طالح کند
این را یادتان باشد . بسیار در انتخاب دوست ، بی رحم باشید . بسیار در انتخاب همصحبت ، دقیق و سخت گیر باشید . سرمایه زندگی شما خواهد بود . اگر میخواهید اخلاقی زندگی کنید آدمهای اخلاقی پیدا کنید .