بگو

[Bikhial]

تصمیم گرفته بودم که اسم ببرم و از بدی‌ها بگم..همونطور که از خوبی‌ها گفتم...اما.....نشستم فکر کردم دیدم در حد این کار نیستم چون خودم خیلی‌ بدی‌ها دارم...دوست دارم یجور دیگه شروع کنم این پست رو... دوست دارم خودتون شهامت داشته باشید و اگر بدی از خودتون میدونین بگید و روش کار کنید...بیشتر از پست‌هایی‌ که میزارم قصد دارم خیلی‌ چیزارو یاد آوری کنم...بیشتر خوبی‌ها...احساس می‌کنم وقتی‌ به یک نفر بگی‌ خوبی‌ ...اعتماد به نفسش میره بالا تر..سعی‌ می‌کنه خوبتر باشه که بیشتر بشنوه....ما آدما خصلت خاصی‌ داریم...به زبون آوردن خوبی‌ها برامون سخته....تا امروز مسابقه گذاشتم ...خودم پست گذاشتم و تا تونستم گفتم و خواستم که بگید...این بار هم بگید ...اما از خودتون...بعدش روش کار کنید...بهش فکر کنید...به هم دیگه نشون بدیم که شهامت این رو داریم به اعتراف...به اینکه حواسمون به خودمون هست...از خودم شروع می‌کنم
سهیل هستم ۲۷ ساله
عادتهای بد زیاد دارم...عصبی هستم و به موقع بد دهان....بلد نیستم چطوری خودمرو کنترل کنم....از کاه کوه می‌سازم... به چیزی که شاید به من مربوط نباشه دخالت می‌کنم...دنبال جنگم...دوست دختر عوض کردم مثل لباس تنم...وارد زندگی‌ خصوصیم نمیشم ولی‌ تو زندگی‌ بیرون از انت زیاد مرتکب اشتباه شدم...از اخلاق بدمه که دشمن زیاد دارم...پشتم حرف زیاده...دلیل برای خودم دارم برای بدی‌هام...اما باز قانع کننده نیست...اما الان سعی‌ دارم از اشتباهاتم استفاده کنم و شاید بشه مثبت باشم...درس عبرت جربزه می‌خواد...اگر اعتماد به نفس داری این زیر بنویس.

نوکرم
سهیل

[!__Miss__!]

بدی ها همیشه هستن ، زشتی ها همیشه هستن ، نامردی ها همیشه هستن ، خوبی ها هم همیشه هستن واینا همش تو ذات ما آدماست.. داتی که خودمون میسازیمش... خودمون پرورشش میدیم...همه چیز دست خود آدمه...
خیلی از ما آدما حاضر نیستیم قضاوت بشیم ، حاضر نیستیم جواب بدیم ، حاضر نیستیم به حرف کسی گوش کنیم. این قدر خودخواهیم که شاید کوچکترین عمل یا حرف کسی رو نادرست برداشت کنیم، این قدر نارست که درموردش قضاوت نادرست کنیم.
این قدر خودخواه که حاضر نیستیم خیلی از خوبی هارو ببینیم و فقط سعی میکنیم یکی دیگه رو زمین بزنیم... اما این کارها ، این حرفها ،تاکجا؟تاکی؟ چه هدفی داریم؟ جزاینه که دیدمون رو نسبت به هم دیگه خراب کنیم؟ جزاینه که خیلی چیزارو خراب کنیم؟ مامیتونیم کنارهم باشیم ،باشیم ولی نه اینکه برای هم نقش بازی کنیم. بودن کنار هم ، دوستی باهم ،به این معنی نیست که فقط بهم عشق بدیم ،بودن و دوستی یعنی ساختن همدیگه...پس بیاین هم دیگه رو بسازیم. از ساختن هم ناراحت نشیم. حاضر باشیم که قضاوت بشیم...قضاوتی دوستانه یا قضاوتی فردی...

من هم عادت های بد زیادی دارم ولی همیشه سعیم این بوده که ازبین ببرمشون...
اولین و بزرگترین عیب من ساده بودنمه که ازش زیاد ضربه خوردم چه واقعی و چه مجازی...حرف های دیگران روم زود تاثیر میزاره و حتی ممکنه باعث بشه کلا نظرم راجع به کسی یا چیزی عوض بشه...کینه ای هستم...موقع عصبانیت اصلا نمیفهمم چی میگم... زود و بدون فکر تصمیم میگیرم...ولی درکل سعی کردم هیچ اخلاق ناپسندی نداشته باشم...:12:

"هدیه"