PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : صنایع‌دستی



A H M A D
06-03-2019, 08:30 AM
از سوغاتی‌های خوشمزه تبریز که بگذریم، به سراغ صنایع‌دستی آن می‌رویم. تبریز یکی از شهرهای ایرانی است که زیباترین فرش‌ها را دارد و این شهر در جدیدترین دسته‌بندی به‌عنوان شهر جهانی فرش ایران شناخته شده است. چرم تبریز هم که دیگر نیازی به معرفی ندارد و همه ما از کیفیت و زیبایی آن آگاهیم.

از دیگر سوغاتی‌های محبوب تبریز باید به گلیم‌بافی، سفالگری، محصولات سرامیکی، سوزن‌دوزی، طراحی سنتی و نگارگری، تابلوهای سنگ، زیورآلات و نقره‌سازی اشاره کرد. با ما همراه باشید تا صنایع‌دستی تبریز را بهتر بشناسید.
فرش و قالیhttps://images.kojaro.com/2018/3/fd85f55e-c645-4c41-9cbe-939e81b5fb1c.jpg

عکاس: Ali Johar (https://www.instagram.com/johar.ali1/)قالی‌بافی یکی از صنایع‌دستی مهم استان آذربایجان شرقی است که قدمت آن به دوره سلجوقی و ایلخانی برمی‌گردد. این هنر در عصر صفوی و تیموری اوج گرفت تا به امروز که تبریز را به‌عنوان شهر جهانی فرش در مجامع بین‌المللی می‌شناسیم. در عصر صفوی طرح‌هایی مثل گل و بوته، سجاده‌ای، لچک و ترنج در فرش‌ها استفاده می‌شد. نقش گل شاه‌عباسی یکی از زیباترین نقوش فرش است که در عصر صفوی رواج پیدا کرد و تا امروز هم در بسیاری از فرش‌ها استفاده می‌شود.
ایده‌ی جدیدی که بافرش های تبریز ادغام شده است هنری به نام چرم فرش است که شهرت بسیاری پیدا کرده است. این فرش‌ها که ادغام فرش و چرم و ورنی است، به‌عنوان زیرانداز تزئینی و فرش و ... استفاده می‌شود و با دکوراسیون خانه‌های امروزی هماهنگی دارد.
ورنی بافیورنی بافی یکی از صنایع‌دستی زیبای تبریز است که شاید کمتر کسی با آن آشنایی داشته باشد. ورنی بیشتر توسط عشایر آذربایجان بافته می‌شود. ورنی بافی درواقع نوعی فرش‌بافی بدون پرز است که درواقع می‌توانیم آن را معادل گلیم یکرو بدانیم. ورنی بافی در زبان آذری، «سوماک» خوانده می‌شود. این زیرانداز به روش پود چینی (گذاشتن پود اصلی از تار و پیچاندن نخ به دور نخ‌های تار) بافته می‌شود. استادان قالی‌بافی قدمت این هنر را به چند صدسال پیش تخمین زده‌اند، اما به‌طور دقیق نمی‌توان تاریخ و دوران مشخصی را برای این هنر پیدا کرد. این زیرانداز زیبا در مناطق اهر و ارسباران، توسط زنان عشایر آن منطقه بافته می‌شود و به همین دلیل شهرت آن به‌عنوان ورنی بافی عشایر است.