*Ava*
09-25-2015, 01:00 PM
علاوه بر فیلمسازان ایرانی، سینماگران جمهوری‌های آسیایی اتحاد جماهیر شوروی سابق نیز به اقتباس از آثار ادبی ایرانی به‌ویژه داستان‌های شاهنامه فردوسی تمایل نشان داده‌اند.
http://img1.tebyan.net/big/1394/03/39191215110841254108961082213619528216.jpg
علاوه بر فیلمسازان ایرانی، سینماگران جمهوری‌های آسیایی اتحاد جماهیر شوروی سابق نیز به اقتباس از آثار ادبی ایرانی به‌ویژه داستان‌های شاهنامه فردوسی تمایل نشان داده‌اند.
یکی از این فیلمسازان بوریس کیمیاگروف است که فیلم‌های «حماسه‌ی رستم» (١٩۷١)، «رستم و سهراب» (١٩۷٢) «شاهنامه فردوسی» (١٩۷۷) و «داستان سیاوش» را بر اساس شخصیت‌های استوره‌ای و حماسه‌ای شاهنامه فردوسی می‌سازد. این فیلم‌ها با این که در مقایسه با اقتباس سینماگران ایرانی از شاهنامه، از ارزش و اعتبار سینمایی بالاتری برخوردارند، همچنان قادر نیستند قابلیت‌های تصویری و دراماتیک داستان‌های شاهنامه را منعکس نمایند. برای نمونه در «داستان سیاوش» کیمیاگروف حتا در انتخاب بازیگران مناسب نقش‌های رستم، سیاوش و فرنگیس هوشمندی و دقت به خرج نمی‌دهد. چنان‌که وقتی تماشاگر برای اولین بار نمای درشتی از رستم را بر پرده‌ی سینما می‌بیند، به خنده می‌افتد. چون از رستم تصور مردی تنومند و عظیم‌الجثه را دارد. نیمی از گفت‌وگوهای فیلم به نظم و نیم دیگر به نثر است و این دوگانگی موجب تزلزل و آشفتگی ساختار داستانی فیلم شده است. طراحی صحنه، فضاسازی و گریم بازیگران نیز بسیار ضعیف و ناشیانه است.
دولت خدانستروف نیز یکی از کارگردان‌های تاجیکستان و دستیار فنی بوریس کیمیاگروف است که به اقتباس از شاهنامه و زندگی شاعران ایرانی پرداخته است. آخرین ساخته‌ی وی به نام «استاد» سرگذشت ابوالقاسم لاهوتی شاعر بزرگ است و منابع آرشیوی را برای نمایش زندگی شاعر به کار می‌گیرد.
دولت خدانستروف نیز یکی از کارگردان‌های تاجیکستان و دستیار فنی بوریس کیمیاگروف است که به اقتباس از شاهنامه و زندگی شاعران ایرانی پرداخته است. آخرین ساخته‌ی وی به نام «استاد» سرگذشت ابوالقاسم لاهوتی شاعر بزرگ است و منابع آرشیوی را برای نمایش زندگی شاعر به کار می‌گیرد.
صفربیک سولیف فیلم‌ساز دیگری است که به مناسبت هزاره‌ی شاهنامه و با حمایت سازمان یونسکو فیلمی بر اساس این اثر حماسی ساخته است. وی در پاسخ به این پرسش که چرا بار دیگر به سراغ شاهنامه رفته است، اظهار داشت: «آن فیلم‌ها را افرادی ساختند که ترجمه‌ی شاهنامه را خوانده بودند. کولتونوف فیلم‌نامه را در مسکو نوشته بود. درحالی‌که باید زبان فارسی را دانست و با زیروبم‌های آن آشنا بود، فرهنگ و قومیت‌ها را شناخت. به همین دلیل ما خود را وارثان فردوسی می‌دانیم و درعین‌حال برای شناساندن او حداقل کار را انجام داده‌ایم.»
تولوموش اوکیف از فیلمسازان جمهوری آذربایجان فیلم «سراب عشق» (١٩٦٨) را بر اساس افسانه‌ی تولد و زندگی مانی پیامبر و نقاش ایرانی می‌سازد. فیلم در بخارا و سمرقند، مناطق زیبای قرقیزستان و همچنین دمشق و بصره فیلم‌برداری شده است.
تبیان
http://img1.tebyan.net/big/1394/03/39191215110841254108961082213619528216.jpg
علاوه بر فیلمسازان ایرانی، سینماگران جمهوری‌های آسیایی اتحاد جماهیر شوروی سابق نیز به اقتباس از آثار ادبی ایرانی به‌ویژه داستان‌های شاهنامه فردوسی تمایل نشان داده‌اند.
یکی از این فیلمسازان بوریس کیمیاگروف است که فیلم‌های «حماسه‌ی رستم» (١٩۷١)، «رستم و سهراب» (١٩۷٢) «شاهنامه فردوسی» (١٩۷۷) و «داستان سیاوش» را بر اساس شخصیت‌های استوره‌ای و حماسه‌ای شاهنامه فردوسی می‌سازد. این فیلم‌ها با این که در مقایسه با اقتباس سینماگران ایرانی از شاهنامه، از ارزش و اعتبار سینمایی بالاتری برخوردارند، همچنان قادر نیستند قابلیت‌های تصویری و دراماتیک داستان‌های شاهنامه را منعکس نمایند. برای نمونه در «داستان سیاوش» کیمیاگروف حتا در انتخاب بازیگران مناسب نقش‌های رستم، سیاوش و فرنگیس هوشمندی و دقت به خرج نمی‌دهد. چنان‌که وقتی تماشاگر برای اولین بار نمای درشتی از رستم را بر پرده‌ی سینما می‌بیند، به خنده می‌افتد. چون از رستم تصور مردی تنومند و عظیم‌الجثه را دارد. نیمی از گفت‌وگوهای فیلم به نظم و نیم دیگر به نثر است و این دوگانگی موجب تزلزل و آشفتگی ساختار داستانی فیلم شده است. طراحی صحنه، فضاسازی و گریم بازیگران نیز بسیار ضعیف و ناشیانه است.
دولت خدانستروف نیز یکی از کارگردان‌های تاجیکستان و دستیار فنی بوریس کیمیاگروف است که به اقتباس از شاهنامه و زندگی شاعران ایرانی پرداخته است. آخرین ساخته‌ی وی به نام «استاد» سرگذشت ابوالقاسم لاهوتی شاعر بزرگ است و منابع آرشیوی را برای نمایش زندگی شاعر به کار می‌گیرد.
دولت خدانستروف نیز یکی از کارگردان‌های تاجیکستان و دستیار فنی بوریس کیمیاگروف است که به اقتباس از شاهنامه و زندگی شاعران ایرانی پرداخته است. آخرین ساخته‌ی وی به نام «استاد» سرگذشت ابوالقاسم لاهوتی شاعر بزرگ است و منابع آرشیوی را برای نمایش زندگی شاعر به کار می‌گیرد.
صفربیک سولیف فیلم‌ساز دیگری است که به مناسبت هزاره‌ی شاهنامه و با حمایت سازمان یونسکو فیلمی بر اساس این اثر حماسی ساخته است. وی در پاسخ به این پرسش که چرا بار دیگر به سراغ شاهنامه رفته است، اظهار داشت: «آن فیلم‌ها را افرادی ساختند که ترجمه‌ی شاهنامه را خوانده بودند. کولتونوف فیلم‌نامه را در مسکو نوشته بود. درحالی‌که باید زبان فارسی را دانست و با زیروبم‌های آن آشنا بود، فرهنگ و قومیت‌ها را شناخت. به همین دلیل ما خود را وارثان فردوسی می‌دانیم و درعین‌حال برای شناساندن او حداقل کار را انجام داده‌ایم.»
تولوموش اوکیف از فیلمسازان جمهوری آذربایجان فیلم «سراب عشق» (١٩٦٨) را بر اساس افسانه‌ی تولد و زندگی مانی پیامبر و نقاش ایرانی می‌سازد. فیلم در بخارا و سمرقند، مناطق زیبای قرقیزستان و همچنین دمشق و بصره فیلم‌برداری شده است.
تبیان