!!yalda!!
05-24-2015, 01:08 PM
زندگیاو در ۶ اسفند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B6_%D8%A7%D8%B3%D9%81%D9%86%D8%AF) ۱۳۰۶ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B0%DB%B6) در رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) متولد شد. پدرش آقاخان ابتهاج از مردان سرشناس رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای ای
زندگی[]او در ۶ اسفند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B6_%D8%A7%D8%B3%D9%81%D9%86%D8%AF) ۱۳۰۶ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B0%DB%B6) در رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) متولد شد. پدرش آقاخان ابتهاج از مردان سرشناس رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود. برادران ابتهاج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%A7% D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC) عموهای او بودند. هوشنگ ابتهاج دوره تحصیلات دبستان را در رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) و دبیرستان را در تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86) گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را به نام نخستین نغمه‌ها منتشر کرد. ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام [گالیا] شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست مایه اشعار عاشقانه‌ای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق خونریزی و جنگ و بحران شد، ابتهاج شعری به نام کاروان (دیرست گالیا...) با اشاره به همان روابط عاشقانه‌اش در گیرودار مسائل سیاسی سرود. ابتهاج مدتی به عنوان مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران به کار اشتغال داشت.
منزل شخصی سایه که از منازل سازمانی شرکت سیمان است در سال ۱۳۸۷ با نام خانه ارغوان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87% D8%A7%D8%AC_(%D8%A7%D8%B1%D8%BA%D9%88%D8%A7%D9%86) ) به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده‌است. دلیل این نام گذاری وجود درخت ارغوان معروفی در حیاط این خانه است که سایه شعر معروف ارغوان خود را برای آن درخت گفته‌است. این خانه قدمت چندانی ندارد، اما ازآنجاکه در زمان سکونت سایه در آن محفل ادبی بزرگان شعر و موسیقی و محل نشست‌های آنها بوده‌است دارای ارزش فرهنگی بسیار بالایی است.
سایه در سال ۱۳۴۶ به اجرای شعرخوانی بر مزار حافظ در جشن هنر شیراز می‌پردازد که دکتر باستانی پاریزی در سفرنامه معروف خود (از پاریز تا پاریس) استقبال بی نظیر شرکت کنندگان و هیجان آنها پس از شنیدن اشعار سایه را شرح می‌دهد و می‌نویسد که تا قبل از آن هرگز باور نمی‌کرده‌است که مردم از شنیدن یک شعر نو تا این حد هیجان زده شوندن شهر بود. برادران ابتهاج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%A7% D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC) عموهای او بودند. هوشنگ ابتهاج دوره تحصیلات دبستان را در رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) و دبیرستان را در تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86) گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را به نام نخستین نغمه‌ها منتشر کرد. ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام [گالیا] شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست مایه اشعار عاشقانه‌ای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق خونریزی و جنگ و بحران شد، ابتهاج شعری به نام کاروان (دیرست گالیا...) با اشاره به همان روابط عاشقانه‌اش در گیرودار مسائل سیاسی سرود. ابتهاج مدتی به عنوان مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران به کار اشتغال داشت.
منزل شخصی سایه که از منازل سازمانی شرکت سیمان است در سال ۱۳۸۷ با نام خانه ارغوان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87% D8%A7%D8%AC_(%D8%A7%D8%B1%D8%BA%D9%88%D8%A7%D9%86) ) به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده‌است. دلیل این نام گذاری وجود درخت ارغوان معروفی در حیاط این خانه است که سایه شعر معروف ارغوان خود را برای آن درخت گفته‌است. این خانه قدمت چندانی ندارد، اما ازآنجاکه در زمان سکونت سایه در آن محفل ادبی بزرگان شعر و موسیقی و محل نشست‌های آنها بوده‌است دارای ارزش فرهنگی بسیار بالایی است.
سایه در سال ۱۳۴۶ به اجرای شعرخوانی بر مزار حافظ در جشن هنر شیراز می‌پردازد که دکتر باستانی پاریزی در سفرنامه معروف خود (از پاریز تا پاریس) استقبال بی نظیر شرکت کنندگان و هیجان آنها پس از شنیدن اشعار سایه را شرح می‌دهد و می‌نویسد که تا قبل از آن هرگز باور نمی‌کرده‌است که مردم از شنیدن یک شعر نو تا این حد هیجان زده شوند
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA% D9%87%D8%A7%D8%AC_%28%D9%87.%D8%A7.%D8%B3%D8%A7%DB %8C%D9%87%29-_Hooshang_Ebtehaj.jpg/200px-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA% D9%87%D8%A7%D8%AC_%28%D9%87.%D8%A7.%D8%B3%D8%A7%DB %8C%D9%87%29-_Hooshang_Ebtehaj.jpg (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D9%87%D9%88% D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D 8%AC_(%D9%87.%D8%A7.%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%87)-_Hooshang_Ebtehaj.jpg)
زندگی[]او در ۶ اسفند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B6_%D8%A7%D8%B3%D9%81%D9%86%D8%AF) ۱۳۰۶ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B3%DB%B0%DB%B6) در رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) متولد شد. پدرش آقاخان ابتهاج از مردان سرشناس رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود. برادران ابتهاج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%A7% D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC) عموهای او بودند. هوشنگ ابتهاج دوره تحصیلات دبستان را در رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) و دبیرستان را در تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86) گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را به نام نخستین نغمه‌ها منتشر کرد. ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام [گالیا] شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست مایه اشعار عاشقانه‌ای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق خونریزی و جنگ و بحران شد، ابتهاج شعری به نام کاروان (دیرست گالیا...) با اشاره به همان روابط عاشقانه‌اش در گیرودار مسائل سیاسی سرود. ابتهاج مدتی به عنوان مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران به کار اشتغال داشت.
منزل شخصی سایه که از منازل سازمانی شرکت سیمان است در سال ۱۳۸۷ با نام خانه ارغوان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87% D8%A7%D8%AC_(%D8%A7%D8%B1%D8%BA%D9%88%D8%A7%D9%86) ) به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده‌است. دلیل این نام گذاری وجود درخت ارغوان معروفی در حیاط این خانه است که سایه شعر معروف ارغوان خود را برای آن درخت گفته‌است. این خانه قدمت چندانی ندارد، اما ازآنجاکه در زمان سکونت سایه در آن محفل ادبی بزرگان شعر و موسیقی و محل نشست‌های آنها بوده‌است دارای ارزش فرهنگی بسیار بالایی است.
سایه در سال ۱۳۴۶ به اجرای شعرخوانی بر مزار حافظ در جشن هنر شیراز می‌پردازد که دکتر باستانی پاریزی در سفرنامه معروف خود (از پاریز تا پاریس) استقبال بی نظیر شرکت کنندگان و هیجان آنها پس از شنیدن اشعار سایه را شرح می‌دهد و می‌نویسد که تا قبل از آن هرگز باور نمی‌کرده‌است که مردم از شنیدن یک شعر نو تا این حد هیجان زده شوندن شهر بود. برادران ابتهاج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%A7% D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC) عموهای او بودند. هوشنگ ابتهاج دوره تحصیلات دبستان را در رشت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B4%D8%AA) و دبیرستان را در تهران (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86) گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را به نام نخستین نغمه‌ها منتشر کرد. ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام [گالیا] شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست مایه اشعار عاشقانه‌ای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق خونریزی و جنگ و بحران شد، ابتهاج شعری به نام کاروان (دیرست گالیا...) با اشاره به همان روابط عاشقانه‌اش در گیرودار مسائل سیاسی سرود. ابتهاج مدتی به عنوان مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران به کار اشتغال داشت.
منزل شخصی سایه که از منازل سازمانی شرکت سیمان است در سال ۱۳۸۷ با نام خانه ارغوان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87% D8%A7%D8%AC_(%D8%A7%D8%B1%D8%BA%D9%88%D8%A7%D9%86) ) به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده‌است. دلیل این نام گذاری وجود درخت ارغوان معروفی در حیاط این خانه است که سایه شعر معروف ارغوان خود را برای آن درخت گفته‌است. این خانه قدمت چندانی ندارد، اما ازآنجاکه در زمان سکونت سایه در آن محفل ادبی بزرگان شعر و موسیقی و محل نشست‌های آنها بوده‌است دارای ارزش فرهنگی بسیار بالایی است.
سایه در سال ۱۳۴۶ به اجرای شعرخوانی بر مزار حافظ در جشن هنر شیراز می‌پردازد که دکتر باستانی پاریزی در سفرنامه معروف خود (از پاریز تا پاریس) استقبال بی نظیر شرکت کنندگان و هیجان آنها پس از شنیدن اشعار سایه را شرح می‌دهد و می‌نویسد که تا قبل از آن هرگز باور نمی‌کرده‌است که مردم از شنیدن یک شعر نو تا این حد هیجان زده شوند
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA% D9%87%D8%A7%D8%AC_%28%D9%87.%D8%A7.%D8%B3%D8%A7%DB %8C%D9%87%29-_Hooshang_Ebtehaj.jpg/200px-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA% D9%87%D8%A7%D8%AC_%28%D9%87.%D8%A7.%D8%B3%D8%A7%DB %8C%D9%87%29-_Hooshang_Ebtehaj.jpg (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D9%87%D9%88% D8%B4%D9%86%DA%AF_%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D 8%AC_(%D9%87.%D8%A7.%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%87)-_Hooshang_Ebtehaj.jpg)