دفتر تقدیر
سمت چشمان تو یک پنجره باشد کافیست
چشم من خیره به آن منظره باشد کافیست
تو به من خیره شوی، من به تبسم هایت
خنده بر روی لبت یکسره باشد کافیست
فاصله دفتر تقدیر مرا پُر کردست
سهم من چند ورق خاطره باشد کافیست
گریه خوبست ولی فکر غرورم هستی؟
بغض دل پشت همین حنجره باشد کافیست
گفتی از فاصله ها خسته شدی درد بس است
خواستی بسته شود پنجره؟
باشد....کافیست
به دیدارم بیا هرشب در این تنهایی تنها و تاریک خدا مانند
دلم تنگ است
بیا ای روشن ای روشن تر از لبخند
شبم را روز کن در زیر سر پوش سیاهی ها
دلم تنگ است
بیا بنگر چه غمگین و غریبانه
در این ایوان سر پوشیده وین ایوان مالامال
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهیها
و این نیلوفر ابی و این تالاب مهتابی
بیا ای همگناه من در این برزخ
بهشتم نیز و هم دوزخ
به دیدارم بیا ای همگناه ای مهربان با من
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
مترسک ناز میکند
کلاغها فریاد میزنند
و من سکوت میکنم
این مزرعه ی زندگی من است
خشک و بی نشان!
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
