خبرگزاری فارس: صنایع دستی افغان‌ها که زمانی تزئین کننده میهمانسرای شاهان این کشور بود، اکنون رونق سابق خود را از دست داده اما با این وجود نقشی موثر در اقتصاد خانواده‌ها دارد.



به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، صنایع دستی مردم افغانستان از گذشته‎های دور، از شهرت خاصی برخوردار بوده و شماری از مردم این کشور از راه فروش این محصولات نیازمندی‌های اقتصادی خود را مرتفع می‌سازند.
زنان افغان همواره در تولید صنایع دستی توانایی بالایی داشته‌اند و تلاش می‌کنند از این راه نیازهای اقتصادی خانواده خود را مرتفع کنند."قالی‌"، "گلیم"، "خورجین"، "برگ"، "نمد"، "سوزن دوزی"، "خامک دوزی" و فرش‌های سنتی جزئی از صنایع دستی زنان افغان به خصوص زنان ولایت "بامیان" به شمار می‌رود."کلاه با پوست قره‌قل"، "لباس‌ ابریشمی"، "خامک دوزی" و "سراجی" نیز از جمله صنایع دستی ولایت "هرات" است.صنایع دستی زنان ولایت‌های "بلخ"، "سمنگان"، "سرپل" و "جوزجان" را انواع قالی، گلیم، "قرص دوزی"، "گلدوزی"، "چرمه دوزی"، "سوزن دوزی"، "شال بافی"، "یقه دوزی‌" زنانه و مردانه، خیاطی و دوخت ده‌ها مدل لباس افغانی تشکیل می‌دهد.
بی توجهی به صنایع دستی، این صنعت را در معرض نابودی قرار داده استبی توجهی به صنایع دستی از سوی مسئولان باعث شده است که این گنجینه افغان‌ها در معرض نابودی قرار گیرد و افرادی را که مشغول این کار هستند نگران کند.در گذشته صنایع دستی ولایت‌های کوهستانی افغانستان زینت مهمانسراهای شاهان افغان بود اما در دهه‎های اخیر به دلیل عدم توجه دولت به آن، این میراث گرانبها در معرض نابودی قرار گرفته است.نمد و گلیم که در گذشته از صنایع دستی با اهمیت زنان مناطق کوهستانی به شمار می‌رفت و از پشم گوسفندان این منطقه تهیه می‌شد، اکنون به دلیل عدم حمایت دولت به دست فراموشی سپرده شده و جای خود را به تولیدات صنعتی کشورهای دیگر مانند چین، ایران و ترکیه داده‌ است."سجاد محسنی" از بزرگان مرکز ولایت بامیان، علت نابودی صنایع دستی زنان این ولایت را عدم حمایت دولت، کم شدن دامداری، افزایش قیمت پشم و ورود فرش‌های صنعتی به افغانستان می‌داند.
صنایع دستی زبان فرهنگ افغان‎ها استوی نمد و گلیم را نماد فرهنگ مردم این مناطق می‌داند و معتقد است: صنایع دستی جزئی از فرهنگ مردم ولایت بامیان به شمار می‌رود و بی توجهی به آن، به‌ معنای نابودی فرهنگ محلی مردم این منطقه است."حلیمه رضایی" از زنان ولایت بامیان بر این باور است که نبود بازاری مناسب برای فروش محصولات و بازار مشخص برای فروش صنایع دستی زنان ولایت بامیان دلیل عمده فراموش شدن این صنایع است.این زن افغان افزود: زنان بامیان تنها در مراسم‌های ویژه این فرصت را دارند تا صنایع دستی‌ خود را به نمایش بگذارند زیرا بازار مشخصی برای عرضه صنایع دستی در این ولایت وجود ندارد.
"شکیلا محمد‌زی" رئیس شورای "زنان تاجر" ولایت "سمنگان" نیز می‌گوید: اساسی‌ترین مشکل زنان این ولایت نبود بازار برای فروش صنایع دستی تولید شده توسط آن‌ها است.محمدزی هدف از ایجاد شورای زنان تاجر در سمنگان را کشف استعدادهای نهفته در زنان این منطقه دانست و ادامه داد: این زن‌‌ها بیشتر در خانه‌ها هستند و نمی‌توانند در بیرون از خانه خود کار کنند."حکیمه عدیل احمدی" مسئول صنایع دستی زنان ولایت "جوزجان" نیز به این باور است که افزایش تولیدات صنایع دستی باعث ایجاد اعتماد به نفس برای زنان افغان می‌شود اما متأسفانه سود این فعالیت‌ها به جیب دیگران می‌رود.