لطف بهار عارفان،
در تو نگاه کردن است
لوح خدانمایی و آینۀ تمام قد
پبهتر از این چه تکیه بر،
منصب و جاه کردن است؟
ماه عبادت است و من با لب روزه دار
از این قول و غزل نوشتنم،
بیم گناه کردن استلیک چراغ ذوق هم اینهمه کشته داشتن
چشمه به گل گرفتن و ماه به چاه کردن است