قایقت رو به آب انداز وبیا که من دارم برای استقبال از تو کلبه ی عشقمونو می سازم
تو ، انعکاس خود منی زندگی منی
کاربر برتر مـاه
قایقت رو به آب انداز وبیا که من دارم برای استقبال از تو کلبه ی عشقمونو می سازم
تو ، انعکاس خود منی زندگی منی
برای من
دوست داشتن
آخرین دلیل دانایی است
اما هوا همیشه آفتابی نیست
عشق همیشه علامت رستگاری نیست
و من گاهی اوقات مجبورم
به آرامش عمیق سنگ حسادت کنم
چقدر خیالش آسوده است
چقدر تحمل سکوتش طولانی ست
چقدر
قرار مدار عاشقیمان این نبود
که من عاشق باشم و تو مدعی عشق
قرار این بود که با هم باشیم
من تو باشم و تو من باشی
نه اینکه من تو باشم و خودم باشم
و تو خودت باشی و یکی دیگر
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
