بادنجان دور قاب چین، کنایه از افراد متملق و چاپلوس است.
در دوران ناصرالدین شاه، بزرگان و رجال سیاسی برای نشان دادن مراتب اخلاص و چاکری خود به پادشاه،

به آشپزخانه ی شاهنشاهی می رفتند و چهار زانو برزمین می نشستند

و مانند خدمه های آشپزخانه مشغول پوست کندن بادنجان می شدند،یا آن که بادنجان ها را پس از پخته شدن در دور و اطراف قاب های آش و خورش می چیدند.

این رجال سیاسی حساب کار را طوری داشتند که شاه حتماْ بتواند آنان را هنگام سرزدن به چادرها در حال
بادنجان دور قاب چیدن ببیند و در این کار دقت و سلیقه ی بسیار به کار می بردند. تا شادی خاطر شاه فراهم آید!