عشق کهنم
از آن روز که تو را در آن شناختمو ماهیان در آسمان پرواز می کنندو گنجشکان در زیر آب، به شناوری مشغول اندو خروس در نیمه شب، بانگ می دهدو غنچه ها شاخه های تابستانی را غافلگیر می کنندو لاک‌پشتان همچون خرگوشان در جهش و پرش اندو گرگ با لیلی در بیشه بحبور می رقصدو مرگ انتحار می کند و دیگر نمی میرد
از آن روز که تو را شناختمو من در لحظه، می خندم و می گریمپس نیمی از عشقت نور است و باقی سیاهیتابستان و زمستان همسنگاندچه بسا بدین جهت استکه همواره دوستت می دارم
تو معشوق باش
همین‌گونه ستبرهمینگونه سپیدهمینگونه که چشمهات تپه دارد و دشتو دستهات که دوردور دست های تمناستهمینگونه که از میان لب‌های ترد توحروف اسم من جاریو جهانم مشوش می شودو پیشانی تو عرصه کودکی کردن است وزمین بازی خیالو پیشانی تو قطعا بوی به می دهدیا بوی نم دیوار حیاطتا عطر حیات بپیچد در مشام کلمه هاکلمه های پرندهکلمه هایی که تایپ نمی شوند وبه زبان من نمی نشینندتو معشوق باشهمینگونه که هستیمن با تو نیستم و هستمهمینگونه سرد و بی قرار
مثل ماه بالای آلاچیقکه بر تو می تابد و از تو بر نمی تابد
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
