هنوز هم عاشقانه هایم را عاشقانه برای تو می نویسم
هنوز هم در ازدحام این همه امواج
از با تو بودن حرف می زنم
هنوز هم باور دارم عشق ما جاودانه است
و هنوز هم ساحل آرام منی که موجهای سهمگین روزگار وجودم برکرانه نگاه مهربانت آرام می گیرد.
و هنوز هم مرهمی که سالهاست بر لبهایم نهاده ای ، زخمهای کهنه ای را ساکت کرده ...
دوستت دارم ...تورادوست دارم برای تمام لحظه هایی ک از من خلوص ثانیه ها از بی کرانی دست ها وازروشنایی حضورپرکردی
تورادوست دارم به وسعت عروج خصانه ی زمان
که بربام دلتنگی اتراق می کند
تورادوست دارم به بزرگی جای پای احساس
بر سینه ی دریده وبی تاب تنهایی
تورادوست دارم نه بخاطردیده ی اسمان رنگت
بخاطر عظمت تابناک نگاهت
که برتاریکی دهکده ی خاموش دلم نظری کافیست
تورادوست دارم نه تازمانی که
سکوت تشنه ی تن راازتوسیراب می کنم
نه تا زمانی که کوه دلتنگی ازصدای توسرشارتخلخل می شود
تازمانی که هستم جسم درخاک کوی تو ساکن است
تورادوست دارم برای تحریر خاطرات باران
قطراتی که برپنجره ی حقیقت بوسه می زنند
وغبار خستگی را ازسردرخانه ی اسارت می شویند
تورادوست دارم نه برای تسکین دلبستگی
برای از بند رستگی ...
تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم
تو را به خاطر عطر نان گرمبرای برفی که آب می شود دوست می دارمتو را برای دوست داشتن دوست می دارمتو را به جای همه کسانی که دوست نداشته ام دوست می دارمتو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارمبرای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریختلبخندی که محو شد و هیچ گاه نشکفت دوست می دارمتو را به خاطر خاطره ها دوست می دارمبرای پشت کردن به آرزوهای محالبه خاطر نابودی توهم و خیال دوست می دارمتو را برای دوست داشتن دوست می دارمتو را به خاطر زیبایی لاله های وحشیبه خاطر گونه ی زرین آفتاب گردانبرای بنفشیه بنفشه ها دوست می دارمتو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارمتو را به جای همه کسانی که ندیده ام دوست می دارمتو را برای لبخند تلخ لحظه هاپرواز شیرین خاطره ها دوست می دارمتو را به اندازه ی همه ی کسانی که نخواهم دید دوست می دارماندازه قطرات باران ، اندازه ی ستاره های آسمان دوست می دارمتو را به اندازه خودت ، اندازه آن قلب پاکت دوست می دارمتو را برای دوست داشتن دوست می دارمتو را به جای همه ی کسانی که نمی شناخته ام ... دوست می دارمتو را به جای همه ی روزگارانی که نمی زیسته ام ... دوست می دارم
برای خاطر عطر نان گرم و برفی که آب می شود و برای نخستین گناهتو را به خاطر دوست داشتن... دوست می دارمتو را به جای تمام کسانی که دوست نمی دارم... دوست می دارم
همیشه باش که بی تو عذاب میکشم ، نمیتوانم سختی های دنیا را
بی تو روی دوش بکشم!
همیشه باش که بدجور نیاز دارم به تو ،
باز هم محبتی به قلبم کن که زندگی ام را مدیونم به تو
تو آمدی و عشق را دوباره پیدا کردم ،
آن عشق بی معنا برایم بامعنا شد و همین شد که قلبم دوباره جان گرفت...
بمان و یاری کن مرا ، تا پایان این راه همراهی کن مرا،
نگذار تنها بمانم ، نگذار در این راه بی همسفر باقی بمانم
بیا و در حق دلم عاشقی کن ، بیا و برای یک بار هم که شده
عشق را آنطور که هست برایم معنی کن
بس که دلم دست این و آن افتاد کهنه شد ،
عمری از احساسم گذشت و پیر شد ،
دیگر نه طاقت دوباره شکستن را دارم ، نه حس دوباره ساختن را....
درک کن ، میترسم ، بس که دلم زیر پاهای بی محبت دیگران افتاد و له شد ،
زندگی برایم یک داستان بدون عشق شد ....
تو آمدی و باز هم فکرم درگیر شد ،
دلم به لرزه افتاد و لحظات با تو بودن نفسگیر شد
به خدا دیگر طاقت ندارم ، بس که شکسته ام دیگر جایی برای غمهای تازه ندارم ،
بس که خسته ام ،نفسی برای فرار از خستگی ندارم
دل بسته ام به تو و نگاهی کن به من ،شک نکن به احساسات قلب من ....
دستانم بگیر و آرامم کن ، با قلب شکسته ام مدارا کن ،
اینک که با توام ، اینک که دلم را به دریای دلت زدم و محو امواج توام ،
مرا با دستهای خودت غرق نکن....
همیشه باش که بی تو عذاب میکشم ، امروز از ته دل با من باش،که بی تو همان تنها و دلشکسته دیروز میشوم
همانند زمانی که اولین قطره اشک از چشمانم جاری شد
چون لحظه ای که در جوار عشقت خود را یافتم.
دوستت دارم مونس تمام غمهای من
همچو یاد
یاد دیدار تو در برگ ریزان درختان کوچه
و یا لحظه دیدار اولین شکوفه گیلاس.
دوستت دارم ای سرخی قلبم
همچو باران شبانه
و صدای شرشر رودخانه کوچک کنار روستا
بمانند چراغانی آسمان به هنگام شبانگاهان
چون اشک جاری بر صورت مادرم.
دوستت دارم همچو روزی که از خرابیهای وجودم
قصری زیبا ساختی
با فرشی از دل مهربانت و دستانت زیبایت.
بر من ببخشا این دوست داشتنم را
دوست داشتن خار گونه ام را.
دوستت دارم همچو لحظه پرواز عقاب بر بلندای کوهساران
همانند غرش ابرها
مثال دیدن اولین دانه گندم
همچو سادگی خنده یک کودک
و حس شنیدن اولین آواز قناری آزاد.
دوستت دارم چون لحظه دیدار نور در لابلایی درختان بلند
و حس عطر گلهای محمدی کنار مزرعه
همانند شانه گیسوی گندمزار با نسیم صبحگاهان
همچو صدای رقص موج دریا
و حس غروب در غریبانه ترین لحظه هایم.
دوستت دارم ای تنها دلیل هستیم
بودم
و تنها امید همیشه پابرجا
ببخشا زشتی نگاهم را
دستان خاکیم را
و قلب کوچکم را
ببخشا بی صبریم را
تمام رنجش های بی جایم را
و همه حرفهای کودکانه ام را
دوستت دارم اگرچه می دانم تو بی نیازی از دوست داشتنم
اگرچه می دانم این دوست داشتنم جز کاستی برایت چیزی ندارد
و می دانم در تابلوی چشمان زیبایت هرگز نقش نخواهم بست
دوستت دارم هم آواز شبهای بارانیم ...
صبحی تازه
پنجره ای رو به خورشید
چشمانی منتظر
و دلی چون همیشه عاشق.
اخم نکن مهربان من
اگر نجواهایم تو را می آزارد
سکوت می کنم
تا ابد و تا آخرین لحظه باران.
برایت با ذره ذره وجودم
می نویسم
شاید زیبا نباشد
اما از لحظه لحظه زندگی در کنار تو می گویم
تو و بودت برایم هر روز، نامه ای تازه می آفریند.
صبحگاهی با نسیم دل انگیز تو
و شبانگاهی که دوست دارم باز در آغوش مهربانت آرام بگیرم
چون شبنم بر روی برگ
همچو موج بر دریا
و مه بر جنگل سبز.
دوست دارم هر لحظه هر آن بگویم دوستت دارم
و انعکاس صدایم را با باران چشمانم حس کنی .
دوست دارم همیشه در کنارم باشی
و عطر نفسهایت را با گلهای سرخ باغچه تنهاییم حس کنم.
دوست دارم با خیال تو بخوابم و با نسیم بوسه هایت بیدار شوم
و باز تو باشی و من و یک دفتر پر از خاطرات عاشقانه .
دوست دارم آخرین غزل عمرم نیز چون این نامه تمام شود
با نجوایی از دلی تنها و رسوا.
چشمانم را می ببندم و بازمی گویم :
دوستت دارم مونس قلبم
دوستت دارم همدم همه عمرم
دوستت دارم هم آواز شبهای بارانیم ...
چشمانت را ببند آرام جان
چشمانت را ببند آرام جان
امشب برایت واژه ها را کنار هم گذاشته ام
واژه هایی پرنور
و
یک جفت گوشواره ی فیروزه ای
که به لاله های دو گوشت بیاویزم!
زیباتر شدی و خواستنی تر...
کمی برایم بخند
وقتی می خندی، برایم عزیزتر می شوی...
می دانی
من به آغوش تو خو گرفته ام
امشب
من هستم
و رویای تو
و یک بغل شعر
برایم بمان
تو که نباشی
من یک بغل احساس پریشان دارم ...
مهربانم!
شعر هایم...نوشته هایم و عاشقانه هایم
...به تمنای چشم های توست
...چشم هایت را نبند
هستی ام به باد می رود...
عشق بی همتای من!
به حرمت نفس هایت و
به حقیقت دقایق پریشان عاشقیمان سوگند
که پاکی چشمانت
زیباترین تصویریست که در
ذهن عاشق من حک شده است
وقتی تو مال منی ، وقتی در لحظه های دلتنگی در کنارمی ،
دیگر چه آرزویی داشته باشم از خدا
وقتی عاشقانه مرا میخواهی ،
همیشه و همه جا هوای مرا داری ، دیگر چه بخواهم از این دنیا
من در این دنیا هستم و تو در کنارم ،
این همه عشق است در برابر چشمانم...
وقتی گلی مثل تو در باغچه دلم شکفته ،
یک گلستان است که در دلم نهفته
و اینجاست که عطر حضورت همان هوای نفسهای من است ،
و با این نفسهاست که عاشق مانده ام ، عاشق تو
تو مال منی و من از همه کس بی نیاز مانده ام
وقتی در لحظه های خواستنت تو را در کنار خودم دارم ،
تویی که همیشه در قلبمی و میتپی برای عشقمان
تو در خانه عشقمی و من تکیه گاهت ، عشق من خیلی میخواهمت...
این تو بودی که به من عشق دادی ، نفس دادی ،
این تو بودی که معنای زندگی را به من یاد دادی
این تو بودی که با محبتهایت بی دریغت مرا عاشق کردی ،
مهربانی هایت مرا اسیر دلت کرد... باور میکنی
این تو بودی که مرا به اوج بردی ،
دستانم گرفتی و مرا تا آنجا که هر دویمان آرزو داشتیم بردی
وقتی یکی مثل تو را دارم ، چرا باید از غم و غصه بنالم،
همیشه شاد میمانم
ما هر دو از همه چیز گذشتیم تا رسیدیم به هم ،
و میگذریم تا برسیم به قله عشق با هم...
با هم در کنار هم ، مثل همیشه ، همیشه عاشق هم!
خیلی دوست دارم
ای هم نفس من
به عشق تو مینویسم تا بخوانی و این قلب عاشق مرا باور کنی.
با چشمهای خیس مینویسم که دوستت دارم تا تو نیز با چشمهای خیس بخوانی و
احساس مرا از ته قلبت درک کنی...
با دلی عاشق مینویسم که عاشقانه با تو می مانم ، و مینویسم که اینها تنها یک
نوشته نیست بلکه احساس قلبی من است مهربانم ...
می نویسم تا بخوانی و به عشق من افتخار کنی … با دلی پاک ، صادقانه و یکرنگ مینویسم که
خیلی دوستت دارم.
می نویسم تا شبها با خواندن درد دلهای عاشقانه ام به خواب روی و خواب فرداهای با هم بودنمان را ببینی.
به عشق تو مینویسم و با یادوخاطرات تو زندگی میکنم.
از تو مینویسم چون که تو لایق احساسات عاشقانه منی بهترینم.
به تو ، قلب پاک تو و عشق مقدست افتخار می کنم و تا ابد تو را در قلب خویش اسیر نگه می دارم...
راضی باش به این اسارت ، با خون عاشقی و عطر نفسهایم تورا در زندان قلبم زنده نگه می دارم...
با دلی عاشقتر ، مینویسم که عشق تو پاکترین عشق دنیاست و با قلمی به رنگ
سرخ در دفتر عشقم می نویسم که خیلی دوستت دارم..
ای هم نفس من.
این دفتر عشقم را با تمام احساسات عاشقانه اش تقدیم به تومیکنم. تو لایق این دفتر عشقی
، صادقانه آن را به تو هدیه می دهم.هر شب صفحه ای از دفتر عشق را باز کن ،
بخوان هر آنچه که از تو گفته ام و با احساس آرامش عشق بخواب.
تمام صفحات این دفتر عشق را ورق بزن ، جای قطره های اشکم را در هر صفحه از آن ببین.
حالا تو نیز با چشمان خیس این دفتر عاشقانه را بخوان و مرا باور کن.
به عشق تو می نویسم ، می نویسم در این دفترعشق...
از تو و آن قلب مهربانت که تاابدیت دوســـــــــــــــــتـت دارم ...
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
