فراموشت کرده ام
ای نور دسته دسته
که بر هم می گذارم
و تو را می سازم.
ماه سیاه !
که پیشانی داغت را برف شسته است
اقیانوس عاشق !
که در پی قویی کوچک روانه رود می شوی !
از یادت برده ام
هم چون چاقویی در قلب
هم چون رعدی تمام شده
در خاکستر شاخه هایم...
دلنوشته: تو را هرگز نمی بخشم...
روزی اگر ببینم آمده ای
بسان کبوتری خسته از دیاران دورست، یار!
با زیبایی بی پایانی در چشمهایت
و بهاری در گیسوانت...
روزی اگر ببینم آمده ای
با نسیمی خنک در لبخنده ات
و دست هایی زیبا، به اندازه گذشته ها زیبا
شکوفه می دهند تمام درهایی که کوفته ای ...
روزی اگر ببینم آمده ای
با حسرت بی حسابت در درونم
به ناگهانی که خویش را گم کرده ام
به ناگهانی که چاره ای ندارم
تمام ستارگان آسمان در دلم سرازیر می شوند...
روزی اگر ببینم آمده ای
نه بر رخساره ات سایه ای نشسته
نه بر زبانت گلایه ای
غبار کفش‌هایت را به دیده می کشم
و دنیا از آن من می شود...
دلنوشته: فراموشت کرده ام اما تو باور نکن...
ساده‌دلانه گمان می‌کردم
تو را در پشت سر رها خواهم کرد.در چمدانی که باز کردم، تو بودیهر پیراهنی که پوشیدمعطرِ تو را با خود داشتو تمام روزنامه‌های جهانعکس تو را چاپ کرده بودند.به تماشای هر نمایشی رفتمتو را در صندلی کنار خود دیدمهر عطری که خریدم،تو مالک آن شدی.پس کی؟
بگو کی از حضور تو رها میشوممسافر همیشه همسفر من...؟
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
