به من تکیه کن!
من تمام هستی ام را دامنی می کنم تا تو سرت را بر آن بنهی!
تمام روحم را آغوشی می سازم تا تو در آن از هراس بیاسایی!
تمام نیرویی را که در دوست داشتن دارم دستی می کنم تا چهره و گیسویت را نوازش کند!
تمام بودن خود را زانویی میکنم تا بر آن به خواب روی!
خود را, تمام خود را به تو می سپارم!
تا هر چه بخواهی از آن بیاشامی, از آن برگیری, هر چه بخواهی از آن بسازی،
هر گونه بخواهی باشم!
از این لحظه مرا داشته باش...
دلنوشته : ارام جان من تویی...
برخیز با من
هیچ کس بیشتر از من
نمی خواهد سر به بالشیبگذارد
که پلک های تو در آن
درهای دنیا را به رویمن می بندند.
آنجا من نیز می خواهم
خونم را
در حلاوت تو
به دست خواب بسپارم.
اما برخیز،
برخیز،
برخیز با من
و بگذار با هم برویم
برای پیکار رویاروی در تارهای عنکبوتی دشمن،
بر ضد نظامی که گرسنگیرا تقسیم می کند،
بر ضد نگون بختیٍ سامانیافته.
برویم،
و تو ستاره من،
در کنار من،
سر بر آورده از گٍل وخاک من،
تو بهار پنهان را خواهییافت
و در میان آتش
در کنار من،
با چشمان وحشی خود،
پرچم من را بر خواهیافروخت
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
