دنیا کوچکتر از آن است که گم شده ای را در آن یافته باشی هیچ کس اینجا گم نمی شود
آدم ها به همان خونسردی که آمده اند چمدانشان را می بندند و ناپدید می شوند
یکی درمه یکی در غبار یکی در باران یکی در باد و بی رحم ترینشان در برف آنچه به جا می ماند رد پائی است و خاطره ای که هر از گاه پس میزند مثل نسیم پرده های اتاقت را
تو اگر نبودی ای درخت سبز **سبزه و گل و بهار هم نبوداین هوای خوب و سایه های خیس **در کنار جویبارهم نبود
یا چهره بپوش یا بسوزان بر روی چو آتشت سپندی
اگر انسانهامیدانستند
فرصت با هم بودنشان چقدر محدود است
نامحدود یکدیگر را دوست میداشتند
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
