بعضي از آدمها مثل يک آپارتمان هستند

مبله … شيک … راحت

اما دو روز که توش زندگي ميکني ، دلت تا سرحد مرگ ميگيره

بعضي آدمها مثل يه قلعه هستند ،

خودت را مي کشي تا بري داخلش ،


بعد مي بيني اون تُو هيچي نيست

جز چند تا سنگ کهنه و رنگ و رو رفتهاما …

بعضي ها مثل باغندميري تُو ، قدم ميزني ؛ نگاه ميکني

عطرش رو بو مي کشي ؛ رنگ ها رو تماشا ميکني

ميري و ميري آخري در کار نيست


به ديوار که رسيدي بن بست نيست

ميتوني دور باغ بگردي

چه آرامشي داره ؛ همنفس بودن با کسيکه دلش درياست و تو هرروز يه چيزي ميتوني ازش يادبگيري چون روحش بزرگهزندگيتون پر از اين آدما باشه