حماسه دفاع مقدس روز به روز بالنده‌تر شد و جوانان ما چونان کوهی استوار در برابر تهاجم دشمن ایستادند. مقدس‌ترین و با ارزش‌ترین استقامت، دفاع از عقیده است و بدون شک دوران هشت ساله جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از افتخارات بزرگ و بی‌نظیر ایران اسلامی است. شهادت زندگانی جاودانه یافتن است؛ اوج و عروج تعالی است.
شهادت تکامل ایمان و نهایت خلوص قلب‌هاست. شهادت مردن تحمیلی نیست بلکه انتخاب آزادانه و آگاهانه و خلوت عاشق و معشوق است.
شما می‌توانید در ادامه شرح کوتاه زندگی شهید مالک عبدالعلی زاده یکی از شهدای دوران دفاع مقدس را بخوانید:

شهید مالک عبدالعلی زاده در سال ۱۳۳۸ در ارومیه به دنیا آمد. دیپلم را دریافت کرد که جنگ شروع شد و وظیفه شرعی خود دانست که با لبیک به فرمان رهبر و، اما م. خویش عازم جبهه‌ها شد، در قسمت مهندسی رزمی مشغول فعالیت شد وبدین ترتیب به خاطر عشق حضور در جبهه از ادامه تحصیل خودداری کرد.

مالک عبدالعلی زاده ۱۸ ساله بود که ازدواج نمود، ۲۷ سال زندگی مشترک داشت که ثمره‌ی این زندگی ۴ فرزند است، ۲ دختر و ۲ پسر بود که پسر بزرگش پس از شهادت پدرش فوت نمودند.
شهید به غیبت، سخن چینی و تفرقه انداختن بین دوست و فامیل حساس بود. درشدید‌ترین اوضاع و شرایط واجبات شرعی و فرائض دینی را ترک نمی‌کرد و حتی در وسط جنگ در جبهه نماز اول وقتش ترک نمی‌شد.

بزرگترین آرزوی شهید شهادت بود. پیوسته می‌گفت: از خدا می‌خواهم بیشتراز ۴۵ سال عمر نکنم که دقیقاً چنین شد. در سن ۴۵ سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

شهادت ۱۴ شهید روستای بند ارومیه که از همرزمان و دوستان شهید بودند و از نزدیک شهادتشان را به چشم دیده بود؛ در اوتاثیر فراوانی گذشته بود؛ لذا خودش با علاقه و داوطلبانه و عشق فراوان در میادین جبهه‌های نبرد شرکت کرد.
دو بار مجروح شده بود، یک بار در اشنویه که پای چپش را از دست داده و جانباز ۳۵% بود؛ و بار دیگر از پای راستش زخمی شده بود که در سال ۷۳ بود و در بیمارستان نقده بستری شده بودند.

افراد پژاک چند سال بود که او را شناسایی کرده و تحت نظر و تعقیب قرار داده بودند، لذا شهید درمنزل بودند که این اشرار در را زدند، فرزندش مهدی که در را باز کرده بود، دیده بود که افراد سیه پوش به پدرش تیر اندازی می‌کنند. آن‌ها تا مهدی را دیده بودند به طرف او نیز تیر اندازی کردند، که مالک با ۳۳ گلوله به شهادت رسید، و پسرش نیز زخمی شده که هم اکنون نیز جانباز است. ۲ روز پس از شهادت پیکر مطهرش تشییع شد، یعنی در 84/3/27 به شهادت رسیده و در 84/3/29 نیز تشییع گردید.