مهربان هستی ولی نامهربانی میکنی
شور در سر داری و داری جوانی میکنی


مرغ عشقی و پر از حسرتنگاهت میکنم
دورترها می نشینی نغمه خوانی میکنی


تا بسوزانی دل این شیر در زنجیر را
شوخ و شنگ و دلرباآهو دوانی میکنی


مطمئن هستم برایکشتن من اینچنین
پلکها را تیر وابرو راکمانی میکنی


روز روشن بافه بافه شانه بر مو میکشی
روی هم میریزی و با شب تبانی میکنی


تا میایم بی خیالگریه یهرشب شوم
باخیالت میرسی پادرمیانی میکنی


خودبگو اصلا چه معنی میدهد اینکارها
آخرش از دست خود، من راروانی میکنی


عاشقی جرم است و من پرونده ام سنگین شده
بس که هر شب شعری از منبایگانی میکنی