کریسمس (Christmas) همان جشن ولادت حضرت عیسی (ع) است. براساس تقویم مسیحی و نظر کلیساهای پروتستان و کاتولیک رومی هم روز تولد حضرت عیسی (ع) 25 دسامبر است.
کریسمس با انقلاب زمستانی در نیمکره شمالی همزمان است. این زمان در میان بسیاری از فرهنگ های باستانی زمان شادی است.
این جشن احتمالاً پیش از 200 بعد از میلاد برپا نمی شده است و تا قرن چهارم هم گسترش چندانی نداشته است.
به این ترتیب سابقه کریسمس به عنوان یک جشن مردمی و همه گیر در اروپای غربی به قرون وسطی برمی گردد.
در اواسط قرن 19 کریسمس با تعطیلات و هدیه دادن و شادی کردن همراه شد. کارت های کریسمس اولین بار در سال 1846 ظاهر شدند. بابانوئل شاد و شوخ هم اولین بار در قرن نوزدهم در نیویورک محبوبیت پیدا کرد.
درخت کریسمس، سر گراز، خوردن غاز (در آمریکا بوقلمون) و سرود شب عید میلاد مسیح که به وسیله بچه ها خوانده می شود همه عموماً رسم های انگلیسی هستند. دادن هدیه در کریسمس هم رسمی انگلیسی است. درخت کریسمس رسمی به جا مانده از قرون وسطی در آلمان است و درست کردن آخور به وسیله فرانسوی ها رواج یافت.
کریسمس: 25 دسامبر، روزی است که مسیح به دنیا آمد و این روز به وسیله مسیحیان جشن گرفته می شود.
جوراب کریسمس: جوراب بلندی است که کودکان هنگامی که شب کریسمس به رختخواب می روند آن را در اتاق می گذارند تا با هدیه ها پر شود.
درخت کریسمس: یک درخت طبیعی یا مصنوعی است که با روبان ها و چراغ های رنگی تزئین می شود و در کریسمس در خانه یا بیرون از خانه قرار داده می شود.
نوئل: اصطلاحی برای کریسمس است که به ویژه در سرودها و کارت ها مورد استفاده قرار می گیرد.
بابانوئل: محافظ شاد و شوخ بچه ها است.
کارت کریسمس: برای تبریک عید ارسال می شود.
کاربر برتر مـاه
