ماییم مست و سرگران... فارغ زِ کارِ دیگران عالم اگر بر هم رَوَد عشق تو را بادا بقا
عشق را روز قیامت آتش و دودی بود نور آن آتش تو باشی دود آن آتش منم
ماییم مست و سرگران... فارغ زِ کارِ دیگران عالم اگر بر هم رَوَد عشق تو را بادا بقا
عشق را روز قیامت آتش و دودی بود نور آن آتش تو باشی دود آن آتش منم
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
صدایت می ڪنم باعشق
جوابم میدهی باجان
همین
جان ڪَفتنت عشقم
هوایی مــی ڪند دل را..!
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
بیمار غمم عین دوایی تو مرا
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
در روزَنِ دلم نظری کن چو آفتاب، تا آسمان نگوید کان ماه بیوفاست...
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
صدایت می کنم باعشق جوابم میدهی باجان همین جان گفتنت عشقم هوایی می کند دل را..!
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.