یــا رب....🌼

[!_Mohammad]

یارب از عرفان مرا پیمانه‌ای سرشار ده_____چشم بینا، جان آگاه و دل بیدار ده
هر سر موی حواس من به راهی می‌رود_____این پریشان سیر را در بزم وحدت بار ده
در دل تنگم ز داغ عشق شمعی برفروز_____خانه‌ی تن را چراغی از دل بیدار ده
نشاه‌ی پا در رکاب می ندارد اعتبار_____مستی دنباله‌داری همچو چشم یار ده
برنمی‌آید به حفظ جام، دست رعشه دار_____قوت بازوی توفیقی مرا در کار ده

[!_Mohammad]

یا رب چه مهربان خوبان حسن از جهان برافتـد ❀❀❀ گیرد بلا کنـــاری عشق از میان برافتـد
دهر آتشی فروزد کابی بر آن توان زد ❀❀❀ داغ درون نماند سوز نهان بر افتد
عشق از تنزل حسن گردد به خاک یکسان ❀❀❀ نام و نشان عاشق زین خاکدان برافـتـد
رخسار عافیت را کایام کرده پنهان ❀❀❀ باد امان بجنبد برقع از آن برافتـد
ابروی حسن کز ناز بستست بر فلک زه ❀❀❀ تابی خورد ز دوران زه زان کمان برافتـد
تخفیف یابد آزارد خلقی شود سبکبار ❀❀❀ از پشت صبر و طاقت بار گران برافتـد
از محتشم نجوئید تحسین حال خوبان ❀❀❀ هم نکته جو نماند هم نکته دان برافتـد

[!_Mohammad]

یارب از ما چه فلاح آید اگر تو نپذیری
به خداوندی و فضلت که نظر بازنگیری
درد پنهان به تو گویم که خداوند کریمی
یا نگویم که تو خود واقف اسرار ضمیری
گر برانی به گناهان قبیح از در خویشم
هم به درگاه تو آیم که لطیفی و خبیری
گر به نومیدی ازین در برود بنده‌ی عاجز
دیگرش چاره نماند که تو بی‌شبه و نظیری
دست در دامن عفوت زنم و باک ندارم
که کریمی و حکیمی و علیمی و قدیری
خالق خلق و نگارنده‌ی ایوان رفیعی
خالق صبح و برآرنده‌ی خورشید منیری
حاجت موری و اندیشه‌ی کمتر حیوانی
بر تو پوشیده نماند که سمیعی و بصیری
گر همه خلق به خصمی به در آیند و عداوت
چه تفاوت کند آن را که تو مولا و نصیری
همه را ملک مجازست بزرگی و امیری
تو خداوند جهانی که نه مردی و نه میری
سعدیا من ملک‌الموت غنی‌ام تو فقیری
چاره درویشی و عجزست و گدایی و حقیری

[!_Mohammad]

یارب نظری کن دل خانه ی درد است
خانه نشینم من دل ره به بیابان است
جوشیده وسررفته دستم چو سنگ سرد است
دل به سوی بیابان ره گرفته به خرمان است

[!_Mohammad]

یا رب از کرده به لطف تو پناه آوردیم
به امید کرمت روی به راه آوردیم
بر سر نفس بدآموز که شیطان رهست از ندامت حشر از تو به سپاه آوردیم
بر گنه کاری خود گرچه مقریم ولی ناله‌ی زار و رخ زرد گواه آوردیم
گرچه ما نامه سیاهیم ببخشای که ما روسیاهیم از آن نامه سیاه آوردیم
بر در عفو تو ما بی سر و پایان چو عبید تا تهی دست نباشیم گناه آوردیم.....

[!_Mohammad]

یارب نمی شد من به دلخواهم بمیرم؟
امشب خبر دادند،می خواهم بمیرم
این آخرین بار است،شاید هم بمیرم
عکس قشنگی از خودم آماده کردم تا لایق گلهای ترحیمم بمیرم
یک بار دیگر امتحانش را ضرر نیست آماده ام با نمره صفر هم بمیرم
بهر رسای وزن در بعد جسارت شاید بخوام،با نمره صفرم بمیرم
این زندگی با مرگ چون فرقی ندارد یک بار دیگر باز میخواهم بمیرم
چشمم به در خشکیده، بازویم به زانو قسمت نبوده،شکل یک آدم بمیرم
با گریه دنیا آمدم،در اشک غرقم با دستمال خیس،ناچارم بمیرم
تد فین و تر حیم و مراسم،وای بر من یارب نمی شد من به دلخواهم بمیرم؟
دستی که می خواهد مرا از شاخه چیند شاید نمی خواهد چو افتادم،بمیرم

[!_Mohammad]

یاربّ عدم نظر مبـــادا
دوری زتو وسفر مبادا

عمری زکرامت تو خوردیم
دنبــــال ره دِگـــر مبـــــــادا

وزجود وعنایت تو بردیم
دنبــال کسِ دگــر مبـــادا

وزغافلــه عمر بماندیم
جامانده زهمسفر مبادا

روزی که شود نوبت رفتن
باحرص به پشت سر مبادا

تا فرصت عمریست برایم
انـدوخته سیم وزر مبــادا

یاربّ نظری به بنده خود
یک لـحظه بی نظر مبادا

شیطانِ همیشه درکمین را
سلطه به من و اثر مبـــادا

دنیا گـــذرموقت ماست
دلداده به این گذر مبادا

سخت است رسیدن به سعادت
فــــکر ثمــــر دِگــــر مبـــادا

غافل زحریم دوست بودن
خوابیدن در سحر مبــــادا