کندن جوش و زخم در زمان استرس می‌تواند یک سیستم دفاعی مانند راه‌های تخلیه خشم درونی و اضطراب فرد باشد.
این کاهش اضطراب و تخلیه خشم، سبب می‌شود تا فرد در دراز مدت این رفتار بد را حتی برای تجربه‌های استرس‌زای معمولی در زندگی روزمره نیز به کار بگیرد.
کندن یا ترکاندن جوش صورت امری طبیعی است، اما تکرار کردن آن به خصوص در بانوان به یک رفتار نا به هنجار تبدیل می‌شود.
در صورتی که از روی عادت رفتاری وقت خود را صرف کندن جوش و زخم پوست کنیم
پس از بهبودی محل مورد نظر مجدد این رفتار را تکرار کرده
و برای تسکین آن از کرم و یا نرم‌کننده استفاده کنیم در حقیقت به «اختلال کندن پوست» مبتلا شده‌ایم.
این اختلال در ظاهر ساده و عادی به نظر می‌رسد، اما درمان آن بسیار دشوار است
چرا که در طبقه‌بندی «اختلالات وسواسی» قرار گرفته و روانشناسان به آن «اختلال وسواس جبری» می‌گویند.
«اختلال وسواس جبری» نسبت به اختلالات دیگر روانشناختی، کمتر شناخته شده است
اما میزان شیوع آن در میان افراد به خصوص زنان و دختران جوان بالاست.
عوامل موثر در بروز «اختلال کندن جوش و پوست»
بر اساس یافته‌های دانشمندان عوامل ژنتیکی و حساسیت‌های عاطفی باعث بروز «اختلال کندن جوش و پوست» می‌شوند
و در صورتی که احساسات و عواطف فرد از سوی خانواده به درستی تامین نشده باشد
او می‌کوشد تا با کندن جوش‌های صورت کمبود عاطفه را در خود رفع کند.
«اختلال کندن جوش» در مقابل درمان مقاوم است.
اما می‌توان با مراجعه به روانشناس بالینی یا متخصص و با استفاده از روش‌های موثری مانند رفتاردرمانی این اختلال را درمان کرد.
کاربر برتر مـاه
