بگذار سر بــه سینه ی من در سکوت ، دوستگاهی همین قشنگ ترین شکل گفت و گوستبگذار دست های تـــو با گیسوان منسربسته باز شرح دهند آنچه مو به موستدلواپس قضاوت مردم نباش ، عشقچیزی که دیر می برد از آدم آبروست!آزار می رسانــم اگـــر خشمگیــن نشواز دوستان هرآنچه به هم می رسد ، نکوستمن را مجال دلخوشی بیشتر ندادابری که آفتاب دمی در کنار اوستآغــوش وا کن ابر! مرا در بغـل بگیــر!بارانی ام شبیه بهاری که پیش روست
تکـه یخی که عـاشـق ابــر ِ عـذاب می شود سر قـرار عـاشـقی همیـشـه آب می شودبه چشم فرش زیـر پـا سقف که مبتلا شودروز وصـالشان کسی خانه خـراب می شودکـنـار قـله های غـم نخوان برای سـنـگ هاکوه که بغض می کند سنگ،مذاب می شودبـاغ پر از گُلی که شب نظر به آسـمـان کندصبح به دیگ می رود ؛ غنچه گلاب می شود...چه کـرده ای تـو بـا دلم که از تو پیش دیگرانگلایه هم که می کنم شعر حساب می شود
گیسوانت زیر باران، عطــر گندمزار… فکــرش را بکن!با تو آدم مست باشد، تا سحر بیدار… فکرش را بکن!در تراس خانه رویارو شوی با عشق بعـد از سالهابوسه و گریه، شکوه لحظهی دیدار… فکرش را بکن!سایهها در هم گــره، نور ملایـــم، استکان مشترکخنده خنده پر شود خالی شود هربار… فکرش را بکن!ابـــر باشم تا کـــه ماه نقـــرهای را در تنــم پنهــان کنمدوست دارد دورِ هر گنجی بچرخد مار… فکرش را بکن!خانهی خشتی، قدیمی، قل قل قلیان، گرامافون، قمرتکیـه بر پشتــی زده یار و صدای تار… فکرش را بکن!از سمــاور دستهایت چای و از ایوان لبانت قند را…بعد هم سیگار و هی سیگار و هی سیگار… فکرش را بکن!اضطراب زنگ، رفتم وا کنم در را، کـــه پرتم میکنندسایهها در تونلی باریک و سرد و تار… فکرش را بکن!ناگهان دیوانهخانه… ــ وَ پرستاری که شکل تو نبودقرصها گفتند: دست از خاطرش بردار! فکرش را نکن
گیسوانت زیر باران، عطــر گندمزار… فکــرش را بکن!
با تو آدم مست باشد، تا سحر بیدار… فکرش را بکن!در تراس خانه رویارو شوی با عشق بعـد از سالها
بوسه و گریه، شکوه لحظهی دیدار… فکرش را بکن!
سایهها در هم گــره، نور ملایـــم، استکان مشترک
خنده خنده پر شود خالی شود هربار… فکرش را بکن!ابـــر باشم تا کـــه ماه نقـــرهای را در تنــم پنهــان کنم
دوست دارد دورِ هر گنجی بچرخد مار… فکرش را بکن!خانهی خشتی، قدیمی، قل قل قلیان، گرامافون، قمر
تکیـه بر پشتــی زده یار و صدای تار… فکرش را بکن!از سمــاور دستهایت چای و از ایوان لبانت قند را…
بعد هم سیگار و هی سیگار و هی سیگار… فکرش را بکن!اضطراب زنگ، رفتم وا کنم در را، کـــه پرتم میکنند
سایهها در تونلی باریک و سرد و تار… فکرش را بکن!ناگهان دیوانهخانه… ــ وَ پرستاری که شکل تو نبود
قرصها گفتند: دست از خاطرش بردار! فکرش را نکن
حال من خوب است اما با تو بهتر می شومآخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شومبا تو حس شعر در من بیشتر گل می کندیاسم و باران که می بارد معطر می شومدر لباس آبی از من بیشتر دل می بریآسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شومآنقدر ها مرد هستم تا بمانم پای تومی توانم مایه ی گهگاه دلگرمی شوممیل - میل توست اما بی تو باور کن که مندر هجوم باد های سرد پرپر می شوم
نه نغمه نی خواهم و نه طرف چمننه یار جوان نه باده صاف كهنخواهم كه به خلوتكده ای از همه دور"من باشم و من باشم و من باشم و من "
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
