گاهی خودت را زندگی کن ...

[! Zendegi]

لایق تو کسی نیست جز آنکسی که:
تو را انتخاب کند نه امتحان...
تو را نگاه کند نه اینکه ببیند...
تو را حس کند نه اینکه لمست کند...
تو را بسازد نه اینکه بسوزاند...
تو را بیاراید نه اینکه بیازارد...
تو را بخنداند نه اینکه برنجاند...
تو را دوست بدارد و بدارد و بدارد.
ﺳﺎﺩﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻦ ﺍﻣﺎ ﺳﺎﺩﻩ ﻋﺒﻮﺭ ﻧﮑﻦ
ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﺗﺠﺮﺑﻪ‌ﺍﺵ ﻣﯽﮐﻨﯽ!
ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮﻧﮕﺮﺩ
ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ کسی که ﺑﻪ ﺯﺧﻢ ﺯﺩﻧﺖ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ،
ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺷﺎﻫﺮﮒ ﺣﯿﺎﺗﺖ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﯾﺎﻓﺘﯽ!

ﻭ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ:

ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺍﺭﺯﺵ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ …!
ﮔﺎﻫﯽ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐن ...

[! Zendegi]

از یک جایی به بعد یاد میگیری که دیگر خودت را درگیرِ "دوستت دارم" های بی سرو ته هیچ آدمی نکنی،
دوستت دارم هایی که مثل تکیه کلام دائما وردِ زبان اند و مخاطب هایش هر روز عوض میشوند،
از یک جایی به بعد میفهمی فکر کردن به آدمی که خودش هم تکلیفش را با "دلِ امروز عاشق و فردا فارغش" نمیداند حماقت است،
اینکه تو هنوز درگیر عشق بی سرانجامت باشی و او غرقِ خوشی‌ها و سرگرم آدم های رنگ و وارنگ اطرافش وفاداری نیست خیانت به خودت است،
فکر کردن به آدمی که هیچوقت ماندن را یاد نگرفت و عشق را نفهمید
اشتباهِ محض است،
بالاخره به خودت می آیی و میفهمی میتوانی با هر کسی خوشبخت بشوی به جز همین آدمی که یک روز فکر میکردی بودنش کنارِ تو خوشبختیِ محض است!




#نیلوفر_علیخانی

[! Zendegi]

تا یه سن و سالی دنبال یه رابطه هایی میری که حاشیه اش خیلی زیاده!
ولی...
این یه مدت زمان داره،
بعد از اون میبینی دیگه دلت هیجان نمیخواد،
دلت آرامش میخواد و امنیت...
دور آدمای حاشیه دارم نمیری...
حتی اون موج سوارم بعد اون هیجان بالا و پایین رفتن از موجها؛ از لذت رسیدن به ساحل میگه...
اون ساحل امن بعضی وقتا خیلی زود میاد تو زندگیه یه عده، و اونا چون حس میکنن به اندازه کافی مهیج نیست واسشون، خیلی راحت از دستش میدن...
کاش یکی بود سروقت بهمون میگفت چه موقع چه کسایی رو باید بزاریم کنار
و چه کسایی رو واسه همیشه نگه داریم...
اوناییکه برای همیشه موندگارن و می شه روی اونا حساب کرد که تو روزای سخت تنهات نمی ذارن...

[Banoo-Asal]

لطفا زندگی را زندگی کنید

جوانی ڪُنیــد ؛
جلویِ آینه با خودتان حرف بزنید ،بلند بخندید و بِچَـرخید...!
خودتان را بغل ڪنید!
به دَرَڪ ڪه چه فڪری راجع به تو‌ میڪنند!
فڪرِ آنها تو را خوشبخت نمیڪند ؛
یڪ لحظه تصور ڪنید پیر و تنها و بیمارید،
ڪه حتمأ این لحظه را خواهید داشت آن لحظه تنها آرزویِتان یڪ روز از همین روزهایِ جوانیِ شماست ڪه بیهوده برایَش غُصه میخورید و بی هدف شب را صبح و صبح‌تان را شب میڪنید.
این لحظه ها هیچ‌ جوره بر نمیگردند،خودت، به خودت
خوشبختی را هدیه ڪن، خودت هیچوقت خودت را تَـرڪ نمیڪند...

[! Zendegi]

کاش ناشناخته می ماندند ؛
آدم هایی که فکر می کردیم بهترین اند !
آن هایی که رویِ معرفتشان حساب کرده بودیم .
کاش سر از کارشان در نمی آوردیم ،
آن رویِ سکه شان را نمی دیدیم ،
نقابشان را کنار نمی زدیم .
کاش تصوراتمان را ،
اعتمادمان را ،
آرامشمان را ؛
خراب نمی کردیم

[! Zendegi]

نزدیکِ دور شدنی
حوالیِ بی من...

#رسول_ادهمی