نامت را نبوسم؟

[L O S T]

دستم نه،

اما دلم به هنگام نوشتن ِ نام ِ تو می لرزد!

نمی دانم چرا
وقتی به عکس ِ سیاه و سفید این قاب ِ طاقچه نشین
نگاه میکنم،
پرده ی لرزانی از باران و نمک
چهره ی تو را هاشور می زند!
هم‌خانه هامی پرسند:
این عکس کوچک ِ کدام کبوتر است،
که در بام تمام ترانه های تو
ردِ پای پریدنش پیداست؟
من نگاهشان می کنم،
لبخند می زنم
و می بارم!




دلنوشته : میخواهم در درازترین شب سال که شب یلداست...بنویسم نامت را و هی ببوسم بنویسم و ببوسم ....

[L O S T]

نامت را بر زبان می آورم
دریا بر من گسترده تر می شود
دریایی که ادامه ی گیسوان توست
کلامت را سرمه چشم می کنم
آفتاب و ماه و ستارگان را
در آب ها می بینم
می خوانمت
موجی بلند به ساحل می دود و دست می گشاید
صدفی پلک می زند
و تو در گیسوانت می تابی
ومن هی نامت را صدا میزنم...




دلنوشته: اسم تو تنها اسمی است ک ب زبان میارمش شاد میشوم ...اسم تو در قلبم هک شده است ...

[L O S T]

به حرف تو رسیده ام
به حروفِ نام تو
به جز چهار حرف نام تو
باقی حرف ها را برای چه اختراع کرده اند
ترکیب شان
جز دروغی برای ادامه زندگی نیست!