وقتی به گوشی موبایل فکر می کنید، احتمالا گوشی عریض با صفحه نمایش بزرگ در ذهنتان می آید. چیزی که من دارم، یک آیفون قدیمی است. این گوشی بسیار سنگین است، درست مانند یک سنگ صیقل خورده.
در واقع تصور شما از یک گوشی، تکامل یافته آیفون می باشد. در واقع این، یک سوم از حجم کار استیو جابز زمانی که از آیفون اولیه در ۹ ژانویه ۲۰۰۷، پرده برداری کرده است، می باشد. “آیپادی عریض تر و به همراه صفحه لمسی، انقلابی در گوشی های موبایل، دستگاهی برای ارتباطات اینترنتی.” کاری که ۳ دستگاه به طور مجرا انجام می دادند، در یک دستگاه جمع شده بود.
من در تابستان سال ۲۰۰۷، درست قبل از ازدواجم، این گوشی آیفون را خریدم. بعد از آن همسرم نیز از این گوشی خرید. هنوز هم بعد از ۱۰ سال روشن می شوند، و تا حدودی نیز کار می کنند.
من به مدت ۷ روز با همان آیفون قدیمی کار کردم. از سیم کارت نتوانستم استفاده کنم، بنابراین فقط WiFi در دسترس بود. در این چند روز متوجه فرق بین گوشی اولیه آیفون و آیفون های جدیدتر شدم.
تفاوت در چیست: شوک شدن کل جهان در سال ۲۰۰۷
آیفون در ماه ژانویه سال ۲۰۰۷، در سانفرانسیسکو، پرده برداری شد، و در ماه ژوئن همان سال به فروش رسید.
این گوشی بدون داشتن صفحه کلید فیزیکی، با صفحه لمسی، تمامی قواعد را به هم ریخت. اما بعد از ۱۰ سال، صفحات لمسی بسیار عادی شده اند تصور آنکه بعد از این چه چیز جدیدی خواهد آمد، بسیار سخت است.
گوشی اولیه آیفون بسیار کوچک و ضخیم بود. اواین چیزی که هر فرد با به دست گرفتن این گوشی به ذهنش می رسد، کوچک بودن آن است. گوشی های موبایل دیگر شبیه به آن نیستند. کناره های منحنی این گوشی شبیه به Apple Watch است اما در مقیاس متفاوت. گوشه های خمیده و صفحه آلومینیومی پشت گوشی، ظاهری کلاسیک دارد.
این گوشی به کامپیوتر و iTunes بسیار نیاز دارد. این گوشی باید به یک Mac متصل شود تا نرم افزار آپدیت شود یا بتوان موزیک های موجود در گوشی را منتقل کرد یا از داده های درون گوشی Back up گرفت. این گوشی اطلاعات را در iCloud، Sync نمی کند. در کل گوشی مستقلی نمی باشد. در واقع این گوشی، آیپاد (iPod)، ارتقا پیدا کرده به گوشی موبایل بود. به خاطر آنکه این گوشی نتوانست به طور کامل با Mac کار کند، در نتیجه روند شناسایی سیم کارت نیز انجام نشد و من نتوانستم از سیم کارت خود استفاده کنم و فقط WiFi را در دسترس داشتم.
این گوشی App Store ندارد. اولین گوشی آیفون، نمی توانست برنامه ها را دانلود کند. فقط از برنامه هایی که در خود این گوشی گذاشته شده بود، می توان استفاده کرد. البته گوشی من App Store داشت، چون به iOS 3 ارتقا پیدا کرده بود. ولی همچنان بسیاری از برنامه ها در این گوشی اجرا نمی شوند.
این گوشی فقط خدمات تلفن همراه AT&T را داشت. اگر می شد اینترنت این گوشی را فعال کنم، حتما با سرعت ۲G رو به رو می شدم.
حتی WiFi این گوشی نیز سرعت کمتری دارد. ۸۰۲٫۱۱ b/g بیشترین سرعت آن بوده است. Safari کار می کند، اما بسیار کند.
GPS ندارد. Google Maps هنوز هم بر روی این گوشی کار می کند، و به طور تقریبی مکان شما را به وسیله WiFi و برج های سلولی ، تشخیص می دهد، اما نمی تواند در حین رانندگی مدام مسیر را تغییر دهد. این تکنولوژی هنوز به این گوشی نرسیده بوده است.
Siri ندارد. این ویژگی در آیفون ۴S اضافه شد.
بلوتوث هوشمند ندارد. این گوشی بلوتوث دارد، اما نمی تواند به ساعت های هوشمند متصل شود و یا نوتیفیکشین هایی را ارسال کند. این بلوتوث فقط برای کارهای صوتی ساخته شده است.
جک هدفون این گوشی، غیرمعمول بود. آیفون اولیه از جک هدفون ۳٫۵ میلیمتری استفاده کرده است، در حالی که در همان زمان گوشی های دیگر از پورت های کوچکتر ۲٫۵ میلیمتری یا از آداپتورهای اختصاصی برای هدست ها، استفاده می کردند.
صفحه نمایش بسیار کوچکی دارد. این گوشی صفحه نمایش ۳٫۵ اینچی دارد، که از یک کارت اعتباری (۴ اینچ) نیز کوچک تر است. این صفحه نمایش ظاهر خوبی ندارد. اما رنگ ها در این گوشی بسیار شسته رفته تر از آیفون های جدید است. این گوشی لرزش کمی دارد، اما تصویر مبهم تری را ارائه می دهد. به جز ردیف پیکسل هایی که در بالای صفحه هستند که کار نمی کنند، بقیه صفحه همچنان کار می کنند. گوشه ها تصویر مناسبی ندارند. در پخش فیلم، قسمت هایی که در شب است، بسیار مبهم و نامفهوم می شود. تصویر محو سیاه و خاکستری، که اگر گوشی را بچرخانم، دیگر تصویری مشخص نیست.
دوربین کاملا ابتدایی دارد. این گوشی تنها یک دوربین دارد که فقط می تواند عکس بگیرد، و نه فیلم. برنامه دوربین این گوشی هیچ ویژگی ندارد. حتی به صورت دیجیتالی نیز نمی توانید زوم کنید. نمی توانید عکس های خود را ویرایش کنید. هیچ فلشی ندارد. تنها کاری که می توانید انجام دهید: یک عکس بگیرید، و به افراد دیگر بفرستید. فقط همین. منظورم از فرستادن برای افراد دیگر، ایمیل کردن آن است. این گوشی دوربین جلو نیز ندارد.
در مقایسه با آیفون ۷ Plus، عکس های آیفون اولیه، تار، مبهم و تیره، مانند نقاشی های امپرسیونیست می باشد. نمی توانید بر روی یک شی یا موضوع خاص فوکوس کنید.
بسیاری از برنامه ها در این گوشی کار نمی کنند. بر روی برنامه یوتیوپ کلیک می کنم، این نیز چیزی باز نمی کند. به دنیای اینترنت امروزی به همراه دستگاهی قدیمی خوش آمدید. من به هیچ کدام از کارهایی که به WiFi نیاز دارد، نمی توانم متصل شوم.
تایپ کردن در این گوشی، سخت است. این گوشی صفحه کلید بسیار کوچکی دارد. با این صفحه کلید غلط املایی های بسیاری دارم.
و همچنان آیفون از زمان خودش جلوتر بود
چه کسی انتظار داشت چنین محصول جدید و نو در دهه گذشته به بازار بیاید؟ در آن روزها همه شکفت زده بودند.
اندازه گوشی بسیار مناسب است. با وجود صفحه نمایش کوچک، این گوشی آیفون از نظر اندازه بسیار خوب است. به آسانی آن را در دست می گیرم و با انگشت شست خود به تمامی صفحه دسترسی دارم. این گوشی بسیار محکم است. آیفون های جدید، عریض تر و شکننده تر نسبت به آیفون اولیه می باشند.
دکمه های اصلی، همان طور باقی ماندند. یک دکمه Home، یک دکمه روشن و خاموش کردن و یک جک هدفون در بالا گوشی، وجود دارد. دکمه های تنظیم صدا در کنار گوشی هستند. و یک جک اختصاصی برای کابل شارژ باتری گوشی نیز در پایین آن وجود دارد. تنها فرقی که با آیفون های جدید تر وجود دارد، اتصال ۳۰ پینی به جای Lightning در آیفون اولیه است.
صفحه نمایش لمسی درهمه آیفون ها به صورت یکسان کار می کنند. صفحه نمایش لمسی در سال ۲۰۰۷ قدم بزرگی به حساب می آمد و همه در آرزوی داشتن چنین گوشی برای خود بودند. آیفون همچنان صفحه لمسی خوبی را ارائه می دهد که کیفیت آن از ۱۰ سال پیش تا کنون فرقی نکرده است. در حال حاضر گوشی های آیفون، صفحه لمسی با حساسیت فشار بالاتر، بازخورد پیشرفته تر و حالت های لمسی بیشتری دارند.
این گوشی پخش کننده موسیقی بسیار خوبی است، اما فقط ۸ گیگ حافظه دارد. بهترین کاری که می توان با آیفون اولیه انجام داد، پخش موسیقی است. اما حافظه بسیار زیادی برای ذخیره آهنگ های خود ندارید. ۸ گیگ، حافظه کل دستگاه می باشد و مسلما شما هزاران آهنگ دارید.
Pandora نیز همچنان کار می کند (اما نه در پس زمینه). این گوشی برنامه ها را نمی تواند به صورت پس زمینه اجرا کند.
Google Maps در این گوشی بسیار کاربردی و خوب است. الگوی ترافیک در این برنامه نشان داده می شود و می توان نقشه را به صورت satellite دید که بسیار نزدیک به چیزی است که امروزه در این برنامه می توان دید. زوم به وسیله دو انگشت در این برنامه نیز کار می کند اما نمی توان نقشه را به وسیله انگشتان چرخاند. اما همچنان می توان گفت چنین چیزی در سال ۲۰۰۷، تحول بسیار بزرگی بوده است و در آن زمان چیزی نزدیک به آن وجود نداشته است.
آیفون ۷ Plus امروزه
به آیفون ۷ Plus برمی گردیم، گوشی که این روزها من از آن استفاده می کنم. این گوشی بسیار بزرگ اما بسیار نازک است. صفحه نمایش بسیار خوب و روشنی دارد. و بسیار سریع می باشد. برنامه ها در یک دیگر ادغام می شوند و به راحتی می توان از برنامه ای به برنامه ی دیگری رفت.
در سال ۲۰۱۷، آیفون یک کامپیوتر است. این گوشی همه چیز است. cloud ،در Sync کردن با این گوشی سهیم است. همه چیز به صورت مستقیم در این گوشی اجرا می شود. وسایل جانبی این گوشی در حال حاضر، fitness trackers، هدفون ها، بدنه ها و شارژها می باشد. البته به Apple Watch اشاره ای نمی کنم.
Apple Watch من را بیشتر به یاد آیفون اولیه می اندازد تا آیفون های جدید.
امروزه می توان بسیاری از کارها از جمله چک کردن اخبار، آب و هوا، ایمیل ها را بدون در آوردن گوشی خود از جیب یا کیف، انجام داد. هرگز تنها نیستید. این یک گوشی منحصر به فرد است که هیچ یک از گوشی های دیگر چنین ویژگی هایی را ندارند.
امروزه همیشه به دیگر افراد، جامعه و دنیای مجازی متصل و در ارتباط هستید. قطع ارتباط باعث اضطراب و استرس می شود. من سعی می کنم که گوشی خودم را کمتر به دست بگیرم اما موفق نشده ام.
منبع :پایگاه دانش یزد سرور
لینک