” تــــــــو “ را
در طبیعت بکر چون یاسو در افکارم از احساسدر انزوای تنهایی بی حد ” تــــــــو “ رادر شبانه لبخندتا صبح دورو به اندازه یک جرعه خدادوست می دارمــ...



پُر از اشکمـــ
ولی می خندم به سختی
به قول فروغ که می گفت :
شهامت می خواهد ،
سرد باشی و گرم بخندی!...