هراس بی‌ تو ماندنم ادامه دارد

[mohamad.uk]

از آسمانم ماتم ببارد
هراس بی‌ تو ماندنم ادامه دارد

نمی‌نویسم ترانه بی‌ تو
چگونه پر کشد خیال واژه بی‌ تو

به لب رسیده جان کجایی
که برده طاقتم جدایی

باران تویی به خاک من بزن
بازآ ببین که بی‌ مه‌ تو من
هوای پر زدن ندارم

باران تویی به خاک من بزن
بازآ ببین که در ر‌ه تو من
نفس بریده در گذارم

مگر ندانی چو از تو دورم
بی‌راهه‌ای خموش و تار، بی‌‌عبورم

نمی‌توانم دگر برویم
که من اسیر این خزان تو به تویم

به لب رسیده جان کجایی
رهی نمانده تا رهایی

باران تویی به خاک من بزن
بازآ ببین که بی‌ مه‌ تو من
هوای پر زدن ندارم

باران تویی به خاک من بزن
بازآ ببین که در ر‌ه تو من
نفس بریده در گذارم

[mohamad.uk]

تو را گم می كنم هر روز و پیدا می كنم هر شب
بدین سان خواب ها را با تو زیبا می كنم هر شب

تبی این گاه را چون كوه سنگین می كند آن گاه
چه آتش ها كه در این كوه برپا می كنم هر شب

تماشایی است پیچ و تاب آتش ها، خوشا بر من
كه پیچ و تاب آتش را تماشا می كنم هر شب

مرا یك شب تحمل كن كه تا باور كنی ای دوست
چگونه با جنون خود مدارا می كنم هر شب

چنان دستم تهی گردیده از گرمای دست تو
كه این یخ كرده را از بی كسی، ها پرمی كنم هر شب

تمام سایه ها را می كشم بر روزن مهتاب
حضورم را ز چشم شهر حاشا می كنم هر شب

دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا می كنم هر شب

كجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی؟
كه من این واژه را تا صبح معنا می كنم هر شب