دوباره شب ، دوباره طپش این دل بی قرارم .
دوباره سایه ی حرف های تو که روی دیوار روبرو می افتد .
دلم می خواهد همه ی دیوارها پنجره شوند و من تو را میان چشمهایم بنشانم .
دوباره شب ، دوباره تنهایی و دوباره خودکاری که با همه ی ابر های عالم پر نمی شود .
دوباره شب ، دوباره یاد تو که این دل بی قرار را بیدار نگه داشته .
دوباره شب،دوباره تنهایی،دوباره سکوت ، دوباره من و یک دنیا خاطره ...
هر شب تو را بی‌جستجو می‌یافتم اما
نگذاشت بی‌خوابی بدست آرم تو را امشب
امشب ز پشت ابرها بیرون نیامد ماه
بشكن قرق را ماه من بیرون بیا امشب!
ماییم و
سرگذشتِ شبِ بی ستاره‌ای...!
حلقه ی اشک را
می اندازم دورِ چشم ؛
راه می افتم ...
دوباره امشب
با " نیامدنت " قرار گذاشته ام...!
موافقی یک شب
چنان باشی
که از نبودنت
هیچ در خاطرم نماند؟
آدم ها تمام نمیشوند ..
آدم ها نیمه شب
با همه ی آنچه
در پس ذهن تو
برایت باقی گذاشته اند
به تو
هجوم می آورند ...!
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
