بریز این باده را پر کن زعشق لبریز شویم با هم
بخوان با نیتی دیگر بر این زخمم تو باش مرهم
عجل روزی بسر اید جهان این بوده و این هست
به جز این عشق و این دوستی چه چیزی میکند دل مست
بهاری میشود دلها به لبخندی که میسازی
هزاران چشم و دل اینجاست که غم باید بر اندازی
هنوز هم میشود دل بست به روز های پر از خوبی
صدایی میرسد از دور پر از شادی و خوشرویی
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
اندر تن من
جان و رگ و خون همه اوست
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
آرام باش،
حوصله کن،
آب های زودگذر،
هیچ فصلی را نخواهند دید
از ریگ های ته جویبار شنیده ام
مهم نیست که مرا
از ملاقات ماه و گفت و گوی باران
بازداشته اند .
من برای رسیدن به آرامش
تنها به تکرار اسم تو
بسنده خواهم کرد ...
حالا آرام باش
همه چیز درست خواهد شد...
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
