روانشناسان خلوت گزيني را يكي از ويژگيهاي دوره نوجواني ميدانند. با وجود افزايش احتمال ابتلا به افسردگي در اين سنين به دليل تغيير هورمونها و برخورد نادرست والدين، نبايد خلوتگزيني نوجوانان را نوعي افسردگي تلقي كرد.
بايد دانست كه خلوتگزيني ناشي از دوران نوجواني فرصتي مناسب براي انديشيدن نوجوانان است كه والدين ميتوانند با كسب اطلاعات و مطالعه اين دو مهم را از يكديگر تميز دهند.
والدين حتما بايد فرصتي را براي گفتوگو و شنيدن صحبتهاي فرزندان خود اختصاص دهند، ولي در اين فرصت و ارتباط بايد دقت داشته باشند كه موقعيت آنان را درك كنند و درصدد تحميل نظرات خود به آنان نباشند.
براي برقراري رابطه موفق با نوجوانان لازم است تا از بزرگنمايي و يادآوري اشتباهات، ناكاميها و سهلانگاري آنان پرهيز شود و در مقابل با برجسته كردن دلبستگيها، رفتارهاي شايسته و موفقيتها زمينههاي حس افتخار را در نوجوانان ايجاد و با اين عمل موجبات افزايش رفتارهاي شايسته و كاهش رفتارهاي ناشايست آنان را فراهم كنيم.
توجه به علايق و درك احساس نوجوانان توسط والدين، جدا از نقش تاكيدي يا تكذيبي موجب برقراري ارتباطي مطلوبتر و ايجاد آرامش در نوجوانان ميشود.
از ديگر راههاي اصولي در برخورد با نوجوانان عدم واكنش شديد نسبت به رفتارها و صحبتهاي آنان است، زيرا هدف نوجوانان از برخي رفتارها جلب توجه والدين است.
کاربر برتر مـاه
