درمان کهیر مزمن با منشاء ناشناخته

سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از داروی زولیر (امالیزوماب) برای درمان کهیر مزمن با منشاء ناشناخته (CIU) را تأیید کرد. این دارو برای افراد بالای 12 سال که علائم بیماری‌ آن‌ها با وجود مصرف آنتی‌هیستامین‌های H1 برطرف نمی‌شود می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. داروی زولیر نباید برای دیگر انواع کهیر یا افراد زیر 12 سال استفاده شود.کهیر مزمن با منشاء ناشناخته به منزله‌ی وقوع کهیر بدون عامل محرک شناسایی شده است که پس از 6 هفته یا بیشتر دوباره ایجاد می‌شود. نشانه‌های این بیماری عبارتند از قرمزی پوست، تورم، خارش و در برخی موارد نیز کهیر می‌تواند دردناک بوده و برای چند ماه یا حتی چند سال باقی بماند. حدود نیمی از بیماران مبتلا به این نوع کهیر پس از مصرف دوز تأیید شده آنتی‌هیستامین علائم بیماری را همچنان خواهند داشت. احتمال ابتلا خانم‌ها به این بیماری دو برابر آقایان است و علائم کهیر مزمن با منشاء ناشناخته معمولاً بین 20 تا 40 سالگی بروز پیدا می‌کنند.
سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از داروی زولیر (امالیزوماب) برای درمان کهیر مزمن با منشاء ناشناخته (CIU) را تأیید کرد. این دارو برای افراد بالای 12 سال که علائم بیماری‌ آن‌ها با وجود مصرف آنتی‌هیستامین‌های H1 برطرف نمی‌شود می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. داروی زولیر نباید برای دیگر انواع کهیر یا افراد زیر 12 سال استفاده شود.
کهیر مزمن با منشاء ناشناخته به منزله‌ی وقوع کهیر بدون عامل محرک شناسایی شده است که پس از 6 هفته یا بیشتر دوباره ایجاد می‌شود. نشانه‌های این بیماری عبارتند از قرمزی پوست، تورم، خارش و در برخی موارد نیز کهیر می‌تواند دردناک بوده و برای چند ماه یا حتی چند سال باقی بماند. حدود نیمی از بیماران مبتلا به این نوع کهیر پس از مصرف دوز تأیید شده آنتی‌هیستامین علائم بیماری را همچنان خواهند داشت. احتمال ابتلا خانم‌ها به این بیماری دو برابر آقایان است و علائم کهیر مزمن با منشاء ناشناخته معمولاً بین 20 تا 40 سالگی بروز پیدا می‌کنند.
ویژگی‌هایی بالینی استفاده از داروی زولیر برای درمان کهیر مزمن با منشاء ناشناخته در دو تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیقات 641 بیمار بین 12 تا 75 سال 75، 150، 300 میلی‌گرم داروی تزریقی زولیر یا دارونما دریافت نمودند.
نتایج تحقیقات انجام شده مشخص کرد که داروی زولیر در کاهش شدت خارش و تعداد کهیرها در هفته کاهش یافت. در خیلی از موارد، بیماران در میانه تحقیق هیچ احساس خارش یا کهیری نداشتند.
احساس تهوع، سر درد، تورم در داخل بینی، گلو یا سینوس‌ها، سرفه، درد مفاصل و عفونت دستگاه تنفسی فوقانی رایج‌ترین عوارض جانبی دارو زولیر هستند.