چی کوگی بال ازیدم دور مالت

مونِ سوهده خیال بی خیالت

بنازوم او دله چی بردِ ای یار

خدام بیدن همو تی های کالت

ز دیری تو نهادم سر به کهسار

تو وا ای بی خیالی خوش وه حالت

مونه دیدن، که زیدوم بی به زرده

تونه دیدن نشستی مینه مالت

به بادم ایدی و هی دِر ایارم

قر اییارم مو جوره دستمالت

تو که خوشبو تر از بوی چویلی

ایا تی مال مو، باد شمالت