نوزاد معمولا بین هفته های ۳۷ تا ۴۲ بارداری به دنیا می آید
اگر سزارین قبل از هفته ۳۹ و بعد از هفته ۴۰ بارداری انجام شود، احتمال به دنیا آمدن نوزاد با مشکلات تنفسی افزایش می یابد.
نوزاد معمولا بین هفته های ۳۷ تا ۴۲ بارداری به دنیا می آید. در اکثر موارد، زایمان در هفته ۴۰ بارداری اتفاق می افتد. این ۴۰ هفته از آخرین تاریخ عادت ماهیانه محاسبه می شود.
پزشک برای زنانی که می خواهند سزارین شوند، هفته ۴۰ بارداری را برای انجام عمل سزارین تعیین می کند. به این زنان توصیه می شود که کمتر از هفته ۳۹ بارداری، سزارین نشوند، زیرا ممکن است جنین به خوبی رشد نکرده باشد و پس از انجام عمل سزارین، به مراقبت های ویژه در بخش NICUبیمارستان نیاز پیدا کند.
سزارین بعد از هفته چهلم، آیا خطرناکه؟
نکته مهمی که والدین باید به آن توجه کنند این است که جنین طی ۴۰ هفته بارداری، به بلوغ کامل می‌رسد و می‌تواند بدون دستگاه و مراقبت خاصی، در خارج از رحم مادر زندگی کند. بنابراین بی دلیل قبل از هفته ۴۰ بارداری، اقدام به انجام عمل سزارین نکنید و بگذارید جنین تا ۴۰ هفتگی در رحم مادر به رشد خود ادامه دهد تا بتواند بدون مشکل خاصی، زندگی خود را شروع کند.
هم چنین به این دسته از مادران توصیه می شود که بعد از گذشت هفته ۴۰ بارداری نیز سزارین نکنند، زیرا باز هم ممکن است خطرات و مشکلاتی را برای جنین به همراه داشته باشد.
خطرات احتمالی انجام عمل سزارین بعد از هفته ۴۰ بارداری شامل موارد زیر می باشد:
یکی از مشکلات مهم مادرانی که به دیابت بارداری مبتلا می شوند، این است که دوره بهبودی شان طولانی می شود و ترمیم زخم هایشان به کندی صورت می گیرد.
۱- پارگی
معمولا پزشکان به مادرانی که در زایمان های قبلی سابقه انجام عمل سزارین داشته اند، توصیه می کنند که زایمان های بعدی را نیز با انجام عمل سزارین انجام دهند.
این گونه افراد اگر زایمان خود را به بعد از هفته ۴۰ بارداری موکول کنند، خطر پارگی (شکم) برایشان وجود دارد.
۲- مشکلات تنفسی و تغذیه ای
بر اساس مطالعات مشخص شده که اگر سزارین قبل از هفته ۳۹ و بعد از هفته ۴۰ بارداری انجام شود، احتمال به دنیا آمدن نوزاد با مشکلات تنفسی افزایش می یابد.
از طرف دیگر پس از گذشت هفته ۴۰ بارداری، کیفیت جفت افت پیدا می کند و مشکلات تغذیه ای را برای جنینی که بوسیله آن تغذیه می شود، به وجود می آورد. این مطالعه در ۱۹ مرکز دانشگاه علوم پزشکی انجام گرفت و نتایج مذکور به دست آمد.
در کل نوزادانی که با عمل سزارین به دنیا می‌آیند، در مقایسه با نوزادانی که با زایمان طبیعی متولد می‌شوند، بیشتر دچار مشکلات تنفسی خواهند شد.
۳- دیابت بارداری
برخی از زنان تا قبل از بارداری، هیچ گونه علامتی از ابتلا به دیابت را نشان نمی دهند، اما با تغییر سطح هورمون ها در زمان بارداری ممکن است به دیابت دوران بارداری مبتلا شوند.
وقتی خانمی در زمان بارداری به دیابت دوران بارداری مبتلا می شود به این معنا می باشد که در معرض سطح بالایی از هورمون انسولین قرار دارد و اگر بارداری بیش از هفته ۴۰ به طول بینجامد، احتمال در معرض خطر قرار گرفتن جنین افزایش پیدا می کند. این دسته از نوزادان معمولا با وزنی بیشتر از حد طبیعی به دنیا می آیند.
بنابراین به مادرانی که به دیابت بارداری مبتلا می شوند، توصیه می شود که زایمان سزارین داشته باشند، زیرا زایمان طبیعی برایشان سخت و دشوار خواهد بود.
یکی از مشکلات مهم مادرانی که به دیابت بارداری مبتلا می شوند، این است که دوره بهبودی شان طولانی می شود و ترمیم زخم هایشان به کندی صورت می گیرد.
معمولا در حدود هفته ۲۴ بارداری، برخی از زنانی که هیچ گونه سابقه ابتلا به بیماری دیابت را ندارند، به بیماری دیابت دوران بارداری مبتلا می شوند.
به این دسته از مادران توصیه می شود که توصیه های پزشک خود را در مورد کنترل قند خون جدی بگیرند، زیرا دیابت بارداری احتمال تولد نــوزاد نــارس، درشت، افت قند خون در نوزاد، مرده زایی و افزایش فشار خون (پره اكلامپسی) را افزایش می دهد.
ساده ترین تست برای تشخیص دیابت حاملگی، تست تحمل گلوکز می باشد. بعد از دو بار آزمایش در صورتی که میزان گلوکز موجود در خون فرد ناشتا، بالاتر از ۱۲۶ میلیگرم در دسی لیتر باشد، فرد مبتلا به دیابت است.
در دیابت بارداری، قند خون بلافاصله پس از زایمان به حالت عادی باز می گردد، اما مشخص شده کسانی که به دیابت دوران بارداری مبتلا می شوند، احتمال دارد در آینده به دیابت نوع ۲ نیز مبتلا شوند. بنابراین در صورتی که در زمان بارداری به دیابت مبتلا شدید، حتما قند خون خود را به طور مرتب چک کنید.
۴- مرده زایی
یکی از بزرگ ترین خطرات سزارین بعد از هفته ۴۰ بارداری، به دنیا آمدن نوزاد مرده می باشد.
۵- درماندگی جنین
نوزادانی که پس از هفته ۴۰ بارداری و توسط عمل سزارین به دنیا می آیند، در مایع آمنیوتیک (مایعی که درون رحم مادر، جنین را احاطه کرده است) اطرافشان، مکونیوم وجود دارد.
مکونیوم اولین مدفوع نوزاد پس از تولد می باشد که اگر زایمان طول بکشد، مکونیوم قبل از تولد خارج می شود. بنابراین وجود مکونیوم در مایع آمنیوتیک، نشانه ای از درماندگی جنین می باشد.
