قسم به چشم های افسونگرت بی تو این زندگی سراپا رنج و درد است که به پشیزی نمی ارزد. مگذار دل گرمم که از آتش عشقت توان می گیرد در سرمای هجر تو جان ببازد.
عشق من می تواند تکیه گاهی امن برای تو باشد تا با اتکا به آن از بار غصه ها نجات یابی و بتوانی بار غصه هایت را با آن قسمت کنی،کسی که دوستت دارد و از تمام زندگیش برایت می گذرد و می خواهد شریک غمهایت باشد.کسی که طاقت ندارد شانه های نازکت زیر بار کوچکترین غمی خم گردد.
کاربر برتر مـاه
