عادت، بی‌رحم‌ترين زهر زندگی!
عادت، ناجوانمردانه‌ترين بيماری‌ است، زيرا هر بداقبالی را به ما می‌قبولاند...
هر دردی را و هر مرگی را...
در اثر عادت، در كنار افراد نفرت‌انگيز زندگی می‌كنيم...
به تحمل زنجيرها رضا می‌دهيم، بی‌عدالتی‌ها و رنج‌ها را تحمل می‌كنيم ...
به درد، به تنهایی و به همه چيز تسليم می‌شويم...
عادت، بی‌رحم‌ترين زهر زندگی ا‌ست...
زيرا آهسته وارد می‌شود، در سكوت، كم‌كم رشد می‌كند و از بی‌خبری ما سيراب می‌شود...
و وقتی كشف می‌كنيم كه چطور مسموم آن شده‌ايم ...
می‌‌بينيم كه هر ذرۀ بدن‌مان با آن عجين شده است...
می‌بينيم كه هر حركت ما تابع شرايط اوست
و هيچ دارویی هم درمانش نمی‌كند."