منشب را از گیسوان تو کنار مي زنمو صبح رادر عمق نیلی چشمانِ توبه تماشا مي نشينم!با منواژهواژهعشق را زمزمه کنتا ابر احساسباردیگرعطش لب های ما را
بوسه باران كند ..










اگر خود رااز قله جهانپرت کنمتا از افیون عشق تو رهایی یابمباز هم مردم مراافتاده بر دست های توخواهند دید