آه اگر دستهایت زنده بودند


اگر زمان مهربان بود


اگر این لحظه های سوخته می گذاشتند


من و تو تازه شویم


اگر این روزهای رفته



دوباره آغاز می شدند


ما چقدر خوشبخت بودیم