وقتی بدونی این خداحافظی، خداحافظیِ آخره،

با بغض می‌ایستی و قدم به قدم رفتنش رو تماشا می‌کنی.

آدم هرچی عزیزتر باشه دل کندن ازش سخت‌تره.


این روزا یه بغضی توی گلوم هست که می‌دونم تا آخر عمر عذابم می‌ده.

شاید اگه می‌دونستم دیگه نمی‌بینمش، بیشتر نگاش می‌کردم،

طولانی‌تر باهاش حرف می‌زدم، سفت‌تر بغلش می‌کردم.


اگه می‌دونستم این خداحافظی، خداحافظیِ آخره،

یه جور دیگه‌ای بهش می‌گفتم دوستت دارم، شاید پشیمون می‌شد و نمی‌رفت.


بعضی آدما، انقدر خوبن، که هروقت برن زوده.