در انعڪاس صداے تو
شعرے است ڪـہ نَسرودہ ام
و بوسـہ اے ڪـہ بهانـہ ات را میگیرد،
ڪلمات از چشمان تو حلق آویز است
و من در آغوشت مصلوبم ...
این سطرها بـہ انتها نمے رسند
تا دستانم بر گونـہ هایت آرام نگیرند ...