آنجا که من از روزن هر اختر شبگرد،
چشمم به تماشا و تمنای تو باز است!
من نیز چو خورشید، دلم زنده به عشق است
راه دل خود را،
نتوانم که نپویمهر صبح، در آیینه جادویی خورشید
 چون می نگرم،
او همه من، من همه اویم!