حسودی ام می شود
به لباس‌هایت،
که هر روز تو را در آغوش می گیرند!
حسودی ام می شود
به بالِشَت،
که هر شب سرت راروی سینه اش می گذاری!
حسودی ام می شود
به همه چیز؛
به همه کس...؛
به کسانی
که سال‌هاستدر کنار تو زندگی می کنند! می بینی؟
دوریت آنقدر دیوانه ام کرده
که هیچ تیمارستانی قبولم نکند!