رفتن همیشه تلخ و سخت و غیرقابل هضمه. رفتن از خونه قدیمی ای که توش پر از خاطره است، رفتن از شهری که توی کوچه هاش بزرگ شدی، رفتن از کشورت بخاطر آرزوهای بزرگترت، رفتن از کنارِ خانوادت وقتِ عروسیت، رفتن از قلبِ آدمی که مدت‌ها تمامِ زندگیت بوده..
ما برای هر رفتنی یک تیکه از خودمون‌رو از دست میدیم. تیکه ای که وابسته شده! مهم نیست چند روز یا چند سال، بهای وابستگی همیشه کنده شدن یک تیکه از روح و قلبته و بنظرم سخت ترین و تلخ ترین وداع، وداع با تیکه هاییه که از قلب و روحت جدا شدن!