زیر باران...بوی باران که می آید ،
عطر فرح بخشش در سراپایوجودم می پیچد ،
دلم از گریه آسمان می گیرد...چه لذتی دارد وقتی با باران هم صدا شوی
گریه اترا بر گردن اشک های آسمان بیندازی
و از صمیمقلب آرزو کنی....
چه لذتی دارد
وقتی بهانه خیس شدنت نداشتنچتر باشد ،
چه لحظه بی نظیری است
وقتی اسمان با همه بزرگیش شجاعت گریستن دارد.
چه زیبا می شود اگر زیر باران باشی و راه دراز شود
چه آرامشی است
صدای پر از التماس کوبیدن بارانروی پنجره
وقتی که هم صدا می طلبد....
و چه عاشقانه است زیر باران
کنار کسی که
عاشقانه دوستش داری قدم بزنی....