دوست یعنی بغضِ لبخندم شکست ������
دوری و جای تو گلدانی نشست ������
دوست یعنی مثل جان و در تنی ������
دوست یعنی خوب شد تو با منی
دوست یعنی حسرت و لبخند و آه ������
می شوم دلتنگِ رویت گاه گاه